Moeizame start, bloedstollend einde

‘The Songbird & the Heart of Stone’ is boek drie in de ‘Kronen van Nyaxia’-serie en tegelijk deel één van ‘Het schaduwwezen duet’. In de eerste twee boeken volg je de strijd van Oraya en Raihn. In dit nieuwe boek slepen Mische en Asar de hoofdrollen in de wacht.

Mische is ter dood veroordeeld voor de moord op de schaduwvampier die haar jaren geleden tot vampier maakte. Asar, bastaardprins van het Huis van Schaduw, redt haar van dat lot. Hij veroordeelt haar in ruil daarvoor tot een gevaarlijke missie naar de onderwereld, waar hij de God van de Dood tot leven wil wekken. Hun tocht is vol beproevingen, en voor Mische ook vol aantrekkingskracht tot de duistere kant van Asar. Ze is nochtans altijd een priesteres van de Zonnegod geweest. Ze zal moeten kiezen.

Van de twee eerste delen van deze reeks was ik wég. De dodelijke selectieproeven, machtsstrijd, vampierenwereld en mijn dierbare Oraya en Raihn: ze maakten deze boeken tot nieuwe favorieten.

Ik moet bekennen dat het een tijdje duurde voordat ik me kon laten meeslepen door dit nieuwste verhaal. Dat kwam voor een stuk doordat ik lang geen band voelde met Mische en Asar, al blijken ze uiteindelijk zeer boeiende en gelaagde personages te zijn. Intussen is die band er zeker. Daarnaast zit de onderwereld ingewikkeld in elkaar: heel wat Heiligdommen vol hindernissen, schimmen en zieleneters komen aan bod. Het vraagt wat focus, maar ‘t is het waard want het vormt een erg interessante wereld. Eentje die Mische en Asar niet enkel fysiek tot het uiterste drijft, maar ook mentaal. Ze moeten de confrontatie met allerlei demonen uit hun verleden aangaan. En dan is er nog de groeiende band tussen hen.

De tweede helft van het boek maakte de ietwat moeizame start ruimschoots goed. Er spelen zoveel elementen mee in de keuzes die Mische en Asar moeten maken, dat vond ik sterk uitgewerkt. Het bloedige einde van het boek maakt dat ik alleen maar erg benieuwd kan zijn naar het vervolg.