Assepoester in een futuristisch jasje!

Gezien ik gek ben op sprookjes kon ik niet wachten met het beginnen aan de Lunar Chronicles series. Geen idee waarom, maar ik dacht dus dat het losstaande boeken waren in hetzelfde universum. Nu dit niet zo blijkt te zijn ben ik wel benieuwd waar het verhaal ons nog allemaal naartoe gaat leiden.

Het boek leest makkelijk weg en heeft niet te lange hoofdstukken. Het vertelperspectief wordt afgewisseld tussen Cinder en Kai. Hierdoor krijg je een goede indruk van het verhaal op verschillende niveaus. Ze hebben beide tenslotte een hele verschillende positie in de samenleving. Cinder staat als cyborg onderaan en Kai als prins bovenaan. De uitleg van de wereld en cultuur worden geleidelijk geïntroduceerd en zijn goed verweven met het verhaal waardoor het niet voelt alsof je een geschiedenis boek aan het lezen bent.

Marissa Meyer weet de oorspronkelijke verhaalelementen van Assepoester goed te combineren met de technologische wereld, New-Bejing, waarin Cinder leeft. Met natuurlijk als hoogtepunt het alternatief van het verliezen van haar glazen muiltje. De grootste tegenvaller van het verhaal was dat ik alle plot twisten op het einde al had verwacht aan het begin van het boek. Toch vind ik het wel altijd leuk om erachter te komen dat mijn ideeën blijken te kloppen. Maar hierdoor laten verhalen vaak ook een kleinere indruk op mij achter. Het onderzoek rondom de ziekte die in de stad heerst was soms een beetje saai om te volgen, maar verschaft wel de meeste informatie over de wereld. Ik hoop dat we in toekomstige boeken meer leren over het Lunar volk. Ze blijven nog altijd een mysterieus.

Mijn favoriete karakter was toch wel Iko. Een robot met een eigen wil en soms nog meer menselijker gedrag dan Cinder als het om bepaalde dingen gaat. Ik ben heel benieuwd naar haar verdere rol in het verhaal en haar eigen boeken. De emoties van Cinder en Kai waren goed beschreven in dit boek en je beleeft hoe ze langzaam naar elkaar toe groeien. Vooral Cinders emoties waren goed beschreven doordat ze half cyborg is heeft ze moeite met het uitten van menselijke emoties, maar ze voelt ze wel. Ik vond Kai zijn gedrag op het einde enigszins tegenvallen doordat sommige van zijn uitspraken gewoon niet klopte met de informatie die hij wist over de kwestie.

Levana is een interessante en gevaarlijke vijand. Ik weet zeker dat ze nog veel kwaadaardige dingen gaat doen om aan de macht te kunnen blijven en nog machtiger te worden. En wie weet wat we nog leren van haar verleden. Ik ben benieuwd hoe de karakters, uit de andere boeken, met het gevaar dat Levana met zich meebrengt zijn verbonden.

Ik ben zeer benieuwd hoe het verhaal van Roodkapje is verwerkt in het volgende deel van deze serie en ik hoop dat we meer leren over Levana en het maan volk.