Avontuurlijk

Ook bij dit deel heb ik ervoor gekozen om te luisteren naar het luisterboek. Het boek wordt ingesproken door Dieuwertje Blok. Soms vind ik haar uitspraak wat aan de harde kant maar over het algemeen is het prettig om naar te luisteren. Zoals de voorgaande delen is ook dit deel vertellend geschreven. Dit zorgt ervoor dat het fijn is om naar te luisteren. Ondanks dat ik geen verstand heb van zeilen snap ik wat er in de boeken staat en gebeurd. Het scheelt dat elk boek begint met een overzicht van belangrijke zeil termen zodat je kennis weer even opgefrist wordt.

In tegenstelling tot zijn voorganger zit er een rap tempo in dit deel. De ene na de andere gebeurtenis vindt plaats waardoor de Reigers langzaam hun doel lijken te bereiken. De gevolgen van de karakter ontwikkelingen uit deel 2 komen tijdens het verhaal duidelijk naar voren. De Reigers weten goed wat ze van elkaar kunnen verwachten en waar iedereen zijn sterke punten liggen. Dit versterkt hun onderlinge relaties enorm. Inmiddels zijn mijn ergernissen wegens de tweeling wel bekend en wederom kwam het weer een veelvoud voor in het boek. Aan dit soort dingen merk je toch duidelijk dat het voor een jonger publiek is geschreven.
De liefdes driehoek is nog altijd aanwezig maar er wordt niet veel aandacht aan besteed gedurende dit deel. Er is ook maar weinig tijd om je daarmee bezig te houden als je jaagt en in gevecht bent met piraten. Ik geniet altijd van de scenes waarin Lydia en Thorn samen voorkomen. Ze dagen elkaar voortdurend uit maar diep van binnen bewonderen ze elkaar.

Wat mij trekt aan deze boeken is dat het zich weer eens in een andere setting afspeelt dan de meeste andere boeken. Doordat het boek zo levendig is geschreven zie ik tijdens het lezen de wereld van de Skandiërs helemaal voor mij in gedachten. Ondanks het feit dat ik smul van zwijmel verhalen is het ook fijn om eens een boek te lezen waarin de relaties binnen een groep erg belangrijk zijn en hoe die zich ontwikkeld.

Een belangrijke les die je kan leren uit de Broederband boeken is dat iedereen zijn sterke kanten heeft zolang je ze maar de kans geeft deze te gebruiken en te ontwikkelen.