Waarom Carter de meester van gruwelijke spanning is

Chris Carter is een Braziliaans-Britse auteur die furore maakte met zijn reeks over Robert Hunter. In 2025 won hij met 'De beller' de MAX Gouden Vleermuis voor beste vertaalde thriller. 'Jager in de nacht' is het derde boek in de reeks.

Korte inhoud
In een verlaten slagerij wordt een onbekende vrouw dood aangetroffen. Haar lichaam heeft geen verwondingen, alleen haar mond is dichtgenaaid. Als de patholoog aan de autopsie begint, beseft hij welke gruwel de vrouw heeft moeten doorstaan… Profiler Robert Hunter en zijn partner Carlos Garcia moeten achterhalen wat er precies gebeurd is. Hun onderzoek botst echter met dat van een privédetective en daardoor beseft Hunter algauw dat de dader het op meerdere vrouwen gemunt heeft. De jacht op de obsessieve moordenaar is geopend en zijn gruwel kent geen genade.

Oordeel
‘Jager in de nacht’ is het derde deel in de reeks rond profiler Robert Hunter. Het boek kan je perfect als een standalone lezen, Carter geeft genoeg info over Hunter om hem te begrijpen als personage. Je kan dus zeker met dit deel beginnen als je de vorige delen nog niet in huis hebt. Al in het eerste hoofdstuk is het duidelijk dat Carter geen lugubere details uit de weg gaat. Daarna volgt een korte, heldere duiding van wie ons hoofdpersonage Hunter precies is. Het verhaal gaat dus meteen van start, de actie gebeurt al op de eerste pagina’s en daardoor weet Carter je onmiddellijk te boeien. De eerste moord wordt heel gedetailleerd onder woorden gebracht, je beseft dat dat de stijl van het hele boek zal zijn en dat maakt Carters boeken sowieso uniek.

Langzaam leer je Robert Hunter beter kennen. Niet alleen door de dynamiek met Carlos Garcia en de andere personages, maar ook door subtiele flashbacks. Zo komen we te weten dat hij gepest is geweest en dat hij na de dood van zijn moeder tijdelijk doof was. Die kenmerken maken van hem een menselijk personage, wat het nodige tegengewicht biedt met het feit dat Carter een behoorlijk perfect beeld van Hunter schetst als het over zijn job als profiler gaat. Hunters bijzondere gave om snel inzicht te krijgen in complexe zaken wordt meerdere keren benadrukt en dat staat soms in schril contrast met het gedrag van zijn partner Garcia. Garcia durft het bijvoorbeeld meer te hebben over zijn onwetendheid dan Hunter, maar daardoor wringt de dynamiek soms wat tussen hen. Hunter wordt een beetje te perfect neergezet, de focus ligt op zijn capaciteiten en minder op zijn gevoelens. Bijgevolg komt hij soms iets te gekunsteld over en kan je niet altijd goed tot hem doordringen.

Carter maakt het echter ruimschoots goed op andere vlakken. Zo scoort hij met de uitwerking van de gruwelijke zaak waar Hunter en Garcia aan werken. We komen niet alleen akelige details te weten over de werkwijze van de moordenaar, Carter besteedt ook aandacht aan de psychologie van zijn personages. Waar hij dus een beetje tekortschiet wat de persoonlijkheid van Hunter betreft, probeert hij zijn lezers echt te laten begrijpen waarom de dader die gruwelijke daden pleegt. Je merkt hier duidelijk Carters achtergrond als forensisch psycholoog. Die aandacht voor psychologie in combinatie met de actiescènes die keurig verdeeld zijn over het hele verhaal, zorgen ervoor dat je aandacht geen enkele keer verslapt.

Ook door de korte hoofdstukken die aanvoelen als filmscènes blijft je leestempo hoog, maar tegelijk merk je op dat het verhaal nergens te snel gaat. Je krijgt voldoende tijd om mee te speuren met Hunter en co. De spanningsboog is dan ook uitstekend. Door de afwisselende vertelperspectieven (dat van Hunter overheerst, maar ook slachtoffers komen aan het woord) is het verhaal constant spannend. Vaak krijg je als lezer een machtspositie toebedeeld omdat je eerder dan Hunter en zijn collega’s doorhebt wie het volgende slachtoffer zal zijn. Het merendeel van de hoofdstukken eindigt ook met een mini-cliffhanger waardoor Carter je voortdurend blijft verrassen. Met een mooi evenwicht tussen authentieke dialogen en meer verhalende stukken werkt de auteur naar zijn einde toe. Het verhaal wordt niet te snel afgerond en nagenoeg alles is uiteindelijk verklaard. Thrillerfans met een stevige maag beleven sowieso mooie leesuren met dit boek.

Conclusie
4,5 sterren
Door ‘Jager in de nacht’ begrijp je meteen waarom Chris Carter de meester van gruwelijke spanning is. Hij weet je door zijn gedetailleerde schrijfstijl en strakke spanningsboog tot het einde te boeien.