Een schitterend boek met een hele wijze les

David Hewson kennen we van de Nic Costa serie (Italië) de Killing (Kopenhagen) en Pieter Vos serie (Amsterdam) en verder heeft enkel Standalone geschreven die in (Italië en Spanje) afspelen. David Hewson is Brits maar Groot-Brittanië is nooit de lokatie van zijn boek. De boeken staan naast het verhaal bol van Cultuur en Historie van de lokatie.

Venetië, 1999. De jonge Nico Uccello, de jongste telg uit een weverij familie wordt een week geschorst van school, omdat hij stond toe te kijken, hoe een klasgenoot een Joods jongen aftuigde. Zijn opa (Nonno) Paulo Uccello ligt in het ziekenhuis en heeft een opdracht voor hem. Hij heeft zijn verhaal in 5 delen beschrijven en elke dag kan Nico een deel krijgen.

Paulo Uccello vertelt zijn verhaal in 1943, die toen 18 jaar was. Zijn ouders waren net omgekomen bij een bombardement van de geallieerden. Hij beheert nu de weverij, waar dure Italiaanse stoffen worden.

Paulo ziet hoe de Duitsers en de Italiaanse Politiechef een jonge dode Joodse vrouw uit het water wordt gehaald en hoe de Duitser hierop reageren. De pastor ziet Paulo afschuw en vraagt of Paulo niet een joodse Zus en Broer wil verborgen houden voor de Duitsers. Ze hebben een mislukte aanslag gepleegd op een trein in de alpen en zijn partizanen (communisten).

Paulo gaat daar akkoord mee, want hij moet ook 3 stukken afleveren en daarbij kunnen de onderduikers hem helpen. De jonge broer Giovanni blijkt naast communist, joods ook nog homosexuele gevoelens te hebben voor de jonge Paulo. Hij grapt zelf dat de nazi’s nu 3 redenen hebben om hem te vervolgen.

Nico spreekt zijn afschuw uit over Giovanni. Vindt hem een verrader die misbruik maakt van de onzekere en naïeve Paulo.

Het boek bestaat uit 6 delen elk deel bestaat uit 2 sub delen een deel waar Nico de hoofdrol speelt en daarna een deel van Nonno. Het laatste deel speelt zich de hele periode van 1999 tot heden af.

De uitgever noemt het een boek een thriller, het is zeker een heel spannend verhaal, maar het is zoveel meer. Vanuit het perspectief van Nico is het gewoon een literaire roman, waarbij de jonge Nico ziet worstelen met de kennis die zijn Opa hem geeft. De belangrijkste les is de laatste en die is niet alleen voor Nico, maar zoals Nico zelf zegt voor iedereen.

De karakter zijn heel goed uitgewerkt. De opstandige Mika, de gevoelige Giovanni en de naïeve Paulo. maar ook de beweegreden van de Politiechef Alberti, de doktor en pastoor worden heel duidelijk. Nico’s strijd met de kennis die hem gegeven wordt. Elk karakter heeft zijn persoonlijk strijd. Zelfs de politiechef zegt: als ik het niet doe, dan komt er een ander en die is nog veel erger. En zo balanceert hij om de venetianen zo goed mogelijk te beschermen tegen de Nazi’s.

Je krijgt een goede inkijk in het Venetië van 1943. Dit is verhaal is anders dan veel andere oorlogsverhalen. Niet een verhaal van slachtoffers, helden en daders, maar tussen keuzes van de karakters.
Ik kan niet anders zeggen dat ik het eens ben met Nico’s laatste uitspraak: Dit is niet een les voor hem, maar een les voor iedereen.

Dat dit boek ruim de 5 sterren verdient is dan ook wel duidelijk.