Wolkje komt tot leven en brengt plezier

Ik verwonder me altijd over het vermogen van kunstenaars om op een andere manier naar de wereld te kijken. Het levert vaak verrassingen op, geeft nieuwe inzichten. Dit is ook het geval bij Marijke van Os (1950). Zij is vooral bekend als beeldend kunstenaar (beeldhouwer, keramiste, zeefdrukker en tekenaar) en werk van haar is onder meer opgenomen in de collecties van het Stedelijk Museum in Amsterdam en Museum Boymans-van Beuningen in Rotterdam. Fantasie en felle kleuren karakteriseren haar werk. Ze maakte onder meer gevulde vazen, die aan mensen refereren. Ooit maakte ze er een die gevuld was met een wolk. En laat nu een wolk ook de hoofdrol spelen in het door haar geschreven en geïllustreerde boek Wolkje is in een goede bui. Het is haar tweede kinderboek. Van Os debuteerde met Ma Mummel en de Mummels. Daar kwam Wolkje al in voor.De Mummels waren overigens keramische plastieken.

En wat er dan gebeurt….
Jonge kinderen hebben een eindeloze fantasie en daarom past Wolkje is in een goede bui ook zo goed bij deze leeftijdsgroep. Ooit wel eens op je rug gelegen en naar de wolken gekeken. Je kunt er van alles in zien. Laat je verbeelding maar zijn werk doen. Wolkje zweeft hoog in de lucht. Hij is blij. En zoals het bij een wolk past is hij op zoek naar een plek waar hij het eens goed kan laten regenen. Maar dat valt niet mee. Overal is al veel water en schijnt de zon. Wolkje treurt en laat het tranen regenen. Ietsje verderop staan kinderen. Ze staan sip te kijken (inclusief de hond die bij hen staat), want hun zwembad staat droog. En wat er dan gebeurt… Wolkje doet waar hij goed in is en maakt iedereen blij. Toch wel bijzonder voor een regenwolk! Dat geeft stof tot napraten, lijkt me. Goed om dan ook eens te kijken naar de cover van het boek met daarop die kleurige regenboog.

Vonkende taal
Het is een kunst om met weinig middelen veel te zeggen. Van Os laat zien dat ze dat kan. Een eenvoudig verhaal waarbij de heldere en kleurige illustraties een extra dimensie toevoegen en zorgen dat het verhaal gaat sprankelen. Details op de tekeningen vertellen iets extra’s. Zo springt er een kikker met menselijke trekjes rond, zit die even later bij een parasolletje aan de waterkant. De kinderen zullen hem op iedere illustraties terugzien, net als het vogeltje. Daar waar Wolkje verdrietig is hangen de bloemen slap. Die kunnen wel wat water gebruiken. Typisch zo’n element waarin Van Os humor in het verhaal brengt. De taal die Van Os gebruikt vonkt eveneens, boort een diepere laag aan. Kijk maar eens naar de titel van het boek. En zo’n zin als “Ik zweef er nu weer vandoor” doet recht aan het ‘karakter’ van een wolk. Ik ben benieuwd of Van Os naar nog een nieuw verhaal zweeft.

Dit prentenboek is er een om (voor) te lezen, terug te pakken en biedt voldoende aanknopingspunten om de creativiteit bij kinderen te stimuleren.

Deze recensie verscheen eerder op Bazarow.com