Leuk, maar net niet helemaal

Het verhaal gaat over Mirren Sutherland, die van haar oudtante Violet de opdracht krijgt om een speciaal jeugdboek terug te vinden. Samen met antiquair Theo Palliser gaat ze op zoek, maar het is Mirren die het boek ontdekt, verstopt in een oude tas. Het bijzondere boek belandt in een museum, waarbij Mirren als officiële vinder wordt gezien – iets waar Theo niet blij mee is.

Tijdens één van haar bezoekjes aan het museum ontmoet ze Jamie McKinnon, die haar uitnodigt naar zijn kasteel in Schotland om samen op zoek te gaan naar een ander bijzonder boek. De reis verloopt allesbehalve soepel en de zoektocht blijkt een behoorlijke puzzel.

Het duurde voor mij behoorlijk lang om echt in het verhaal te komen. Het grootste deel van het boek voelde vooral als herhaling, met weinig nieuws en een vrij traag tempo. Pas richting het einde werd het verhaal een stuk boeiender, met meer vaart en spanning door de opeenvolging van gebeurtenissen.

‘De verborgen kerstbibliotheek’ is een sfeervolle, bijna sprookjesachtige roman die de magie van boeken en verbinding goed weet neer te zetten. Maar van echt kerstsfeer is maar weinig sprake. Het verhaal had zich net zo goed gewoon kunnen afspelen in de winter.

Ik kon het boek dan ook makkelijk aan de kant leggen en had soms moeite het terug op te pakken, maar ben toch blij dat ik het heb uitgelezen. De zoektocht naar het oude boek en de puzzel die daarbij hoort, zijn mooi uitgewerkt en geven het verhaal – zeker naar het einde toe – toch iets extra’s.

Jenny Colgan schrijft prettig en de personages zijn sympathiek, maar ik voelde geen klik met het geheel. Wat mij betreft had het verhaal wel wat strakker en directer gemogen. Voor wie houdt van rustige, langzame feelgoodverhalen is dit zeker een aanrader, maar als je op zoek bent naar een vlotte, echte kerstroman, dan valt dit boek wat tegen.