Duister en meeslepend

Met WREED levert Sara Strömberg opnieuw een rauwe en sfeervolle misdaadroman af die me vanaf de eerste pagina meezuigt in de noordelijke duisternis. Net als in de vorige delen weet ze die kille, stille pracht van Jämtland te verweven met een verhaal dat psychologisch diep graaft en waarin oude wonden nooit helemaal sluiten.

De centrale zaak – de gruwelijke moord in Storlien bijna dertig jaar geleden, waarbij een vader en twee kinderen omkwamen en de moeder spoorloos verdween – is een ijzersterk uitgangspunt. Geen eenvoudige cold case, maar een tragedie die de gemeenschap nog steeds achtervolgt. Strömberg combineert misdaad, maatschappelijke thema’s en menselijke kwetsbaarheid op haar typische, ingetogen manier.

Vera Bergström blijft een fantastische hoofdpersoon. Ze is koppig, menselijk, een tikje ruw — en in WREED krijgen we nog meer inkijk in haar privéleven en haar innerlijke strijd. Je voelt hoe haar werk haar relaties, haar rust en soms zelfs haar scherpte onder druk zet. Die innerlijke worsteling maakt haar nog menselijker en herkenbaarder.

Zoals we zo vaak zien in Scandinavische thrillers, neemt ook WREED de tijd. Het tempo is bedachtzaam, soms zelfs traag, maar altijd gericht. De aandacht voor omgeving, sfeer, stilte, het dorpsleven en de kleine gedragingen van mensen maakt dit precies het soort verhaal waar ik graag in verdwijn. Dat rustige uitwaaieren van setting en karakterontwikkeling is voor mij typisch Scandinavisch — en ik geniet er elke keer opnieuw van. Jag älskar det !

Naarmate Vera dieper graaft in wat er destijds in Storlien is gebeurd, bouwt de spanning zich op. De uiteindelijke onthulling is tragisch, pijnlijk logisch en blijft nog even nazinderen. Dankzij de focus op zowel de oude tragedie als Vera’s persoonlijke strijd, is dit derde deel niet alleen spannend, maar ook intiem en emotioneel raak. Neem daarbij die heerlijk trage Scandinavische sfeer en je bent me kwijt. Voor mij een absolute aanrader als je van Nordic Noir houdt!