Lijden en afzien

Een fijn verhaal over een toch wel moeilijk thema. Burn-out en depressie zijn nog steeds ziektes die maar weinig mensen kunnen begrijpen. Als je zoals Sarah hieraan lijdt, stuit je op veel onbegrip en weinigen zullen de moeite nemen om naar je verhaal te luisteren. Zelfgenoegzaamheid wordt een normaal gegeven in onze maatschappij. Iemand die lijdt aan een burn-out is echt wel ziek want zoiets veinzen is onmogelijk.

Dit verhaal neemt ons mee op sleeptouw in de mallemolen van Burn-out en depressie dat zeer duidelijk aangeeft hoe moeilijk het is en hoe hard men blijft vechten en doordoen. Dit tot je lichaam het letterlijk begeeft en je zonder adem op de vloer blijft liggen niet wetend of je nog recht kan komen.
Sarah bleef dan ook stilzwijgend doorgaan tot haar lichaam helemaal was opgebrand. Genoodzaakt stopt ze met werken zonder dit ook maar aan iemand te zeggen, want dan moet ze toegeven dat het niet meer lukt wat dan ook op heel veel onbegrip kan stuiten. Het niet willen toegeven dat ze het niet aankan, maakt ook dat ze het voor haarzelf heel moeilijk maakt, het besef dat er iets fundamenteels fout loopt, beseft ze als het eigenlijk al te laat is en noch kracht noch energie heeft om naar haar lichaam te luisteren, laat staan om eraan te werken. Ze valt in het zwarte gat en dan beseft ze echt dat ze op de bodem ligt en terug op kracht moet komen wat heel wat tijd zal kosten. Die tijd geeft ze haar dan ook.

De problematiek werd in een verhaal gegoten met dialogen waardoor het voor de lezer begrijpelijker is en toegankelijker maakt om eens stil te staan wat het teweeg kan brengen. De auteur wilt hiermee mensen wakker schudden en duidelijk maken dat de ziekte om ieder hoekje waakt en klaar zit om toe te happen als er een zwak en uitgeput lichaam maar in haar buurt komt. Ook probeert ze de lezer alert te maken en ze aan te zetten om eens diep vanbinnen te gaan kijken of er daar geen vermoeidheid sluimert die alle kracht kan en zal opvreten. Neem de nodige rust en ontspanning onderweg en laat die bacterie uw lichaam niet binnendringen.

Het verhaal kan zwaar overkomen wat het ook wel is, maar ik vind het zeer realistisch en duidelijk uitgewerkt. Ik hoop dat heel wat mensen, bij het lezen van dit verhaal, meer gaan nadenken wat burn-out en depressie eigenlijk is.