Eenvoud siert

Dichter bij het volk kon Ish Ait Hamou met die boek niet komen. Hij omschrijft heel duidelijk hoe er wordt geleefd en wat er wordt gezegd over de Moslimgemeenschap, Ish die zelf Marokkaanse roots heeft, voelt duidelijk aan hoe onbegrepen ze zich soms voelen. Een heikel thema dat hij in dit boek opnam en waarin hij wonderwel is geslaagd. Sereen en in alle eenvoud laat hij ons voelen wat de gevolgen kunnen zijn door reacties, en handelingen van ons, autochtone bevolking.

Een groot maatschappelijk probleem. Hij doet ons echt nadenken en desondanks zijn eenvoudige taal voelen we duidelijk wat hij bedoelt, wat sommige reacties teweeg kunnen brengen. Dat kinderen van die Moslimgemeenschap gekrenkt worden, staan wij veel te weinig bij stil. Wij hebben en kennen onze cultuur, gewoontes en levensstijl, maar als we eens stilstaan hoe de Marokkanen leven, dan moeten we toegeven, dat we dat eigenlijk niet weten. Wij hebben geen idee hoe zij thuis leven. Zij moeten zich integreren, meedoen zoals Vlamingen het doen, onze cultuur aanvaarden [...] wij staan onmiddellijk klaar met onze commentaren en onze verwensingen, maar moeten wij niet eens moeite doen om hen beter te leren kennen? Hun manier van leven niet eens ontdekken? Ons eens niet afvragen wat de Islam eigenlijk is of waar het voor staat?

Ik zou dan ook iedereen willen aanraden om dit boek eens te lezen, ik denk dat er velen toch eventjes zouden nadenken. Ish heeft dat wondermooi in beeld gebracht door zijn zachte maar rake woorden, zinnen, alinea's....

Hij is erin geslaagd om dit zeer actueel probleem zo eenvoudig mogelijk te schrijven, waardoor het voor iedereen leesbaar en begrijpelijk is. Een boek dat vlot leest, maar toch de nodige aandacht vraagt. Ik heb er alvast van genoten desondanks het moeilijk gegeven.