Fascinerend

Een van de meest prominente gedachten in Dead Money is dat alles slechts een illusie is die door mensen wordt verzonnen. De reden? Zodat ze niet hoeven na te denken over het deprimerende feit dat niets er toe doet en de dood hoe dan ook volgt.

Dead Money bouwt voort op de Chinese opvattingen over het hiernamaals. De hoofdpersoon, Raymond, neemt het concept van Hell Money en maakt er de economisch aantrekkelijke Afterlife Dollars van. Alles is schijn, of toch niet? Goede branding kan je ervan overtuigen dat iets cool is, maar wat maakt het ene ding (bijvoorbeeld een t-shirt) beter dan het andere? En wat maakt Afterlife Dollars anders dan andere nieuwe valuta zoals Bitcoin?

De drie verhalen zijn realistische en goed geschreven verslagen van hoe drie mensen met verschillende achtergronden omgaan met het leven. Zowel wat betreft financiën en gezondheid als doelgerichtheid. Het zijn verhalen over transformatie. De inhoud is interessant en de schrijfvaardigheid van Srinath Adiga is goed. Ondanks dat alles heeft het me veel tijd gekost om het boek uit te lezen.

Dit komt mede doordat er (voor mij) geen verrassende wendingen waren. Dead Money leest als een case study. Dus hoewel ik de setting en het Afterlife Dollars-concept met al zijn consequenties waardeer, heb ik niet zoveel plezier aan het boek beleefd als ik had verwacht. Ik zou bijna zeggen dat het leest als een non-fictie boek dat de opkomst en ondergang van een economisch goed en de industrie eromheen illustreert. De gevolgen van de Afterlife Dollars economie als geheel zijn interessanter dan de verhalen van de vertellers. Dus ja, het is echt een interessant boek om te lezen, maar niet het meest meeslepende.

De voornaamste reden voor mijn mindere leeservaring is dat het middelste deel minder interessant is en het plot nauwelijks vooruithelpt. Daarentegen leest het eerste deel als een thriller en was ik benieuwd waar het derde deel me zou brengen (een wat gehaast dystopisch einde blijkbaar).

Los van het bovenstaande: Dead Money laat me geïntrigeerd achter en zet me aan het denken over mijn keuzes in het leven en hoe mijn keuzes de wereld beïnvloeden. Hoewel ik nooit zoiets als Raymond zou willen doen, voel ik wel het verlangen om opkomende industrieën te identificeren en deel te nemen aan hun groei.

Wat mij ook is bijgebleven is de vraag of ik het in de gaten zou hebben als ik voor de gek gehouden word. Heb jij het altijd meteen door als je belazerd wordt of ben je toevallig onlangs nog ergens ingetrapt? Geloof je wat je ziet op het nieuws, wat je leest in boeken of op mijn blog?

Ik wil mijn recensie afsluiten met de volgende vraag: Zijn Afterlife Dollars per definitie slecht als ze bijdragen aan het spirituele en mentale welzijn van mensen?