Diversiteit en inclusiviteit

Vanaf de eerste bladzijde is The Cabinet een verfrissend verhaal. De rijke fantasie van de auteur maakt dit een leuk boek om te verkennen: wie weet over welke excentriciteiten, welke symptomers, je op de volgende bladzijde zult lezen. Of dat het overkoepelende verhaal al dan niet tot een climax zal leiden. Denk aan een ginkgoboom die uit de vinger van een man groeit of mensen die benzine of glas eten. Iemand at zelfs een stuk van de Golden Gate Bridge omdat de brug te mooi was om te weerstaan. Dit zijn mensen voor wie de grens tussen werkelijkheid en fictie is vervaagd.

Absurditeit die dichtbij komt
Veel hoofdstukken voelen een beetje absurd aan, op een goede manier, maar je raakt er aan gewend en de fascinatie wordt minder. De inhoud van het boek van Ludger in het verhaal Why, Ludger Sylbaris, Why? is bijvoorbeeld nogal amusant. In dit eerste hoofdstuk weet je nog niet genoeg over de wereld om de woorden te interpreteren. Hij beschrijft de excentriciteiten van de mensen in Saint-Pierre. Met grafische details. Ik vraag me af waarom.

De verteller is een kabinetbeheerder die de verhalen van mensen bespreekt na het lezen van de verslagen van buitengewone mensen uit het rariteitenkabinet. Hij bemant zijn post om salaris te krijgen. Je kunt zijn leven analyseren alsmede de levens van de symptomers waarover hij praat. Maar is een Torporer die lang slaapt om te ontspannen en het leven te ontvluchten erg excentriek? Veel mensen hebben het gevoel dat ze er niet bij horen en de enige met wie ze kunnen praten is de kabinetbeheerder.

Een hoofdstuk dat me raakt is I’m Over Here, Too, een verhaal over de volgorde van evacuatie van objecten en mensen: wanneer je minder belangrijk wordt geacht dan een strategisch object, kun je een vernieuwde interesse in objecten krijgen. Als je dit hoofdstuk afzonderlijk zou lezen, zou het geen grote indruk op je maken. Maar samen met de andere hoofdstukken leidt het tot een gevoel van isolement en eenzaamheid, van niet gewaardeerd worden om wie je bent.

Diversiteit en inclusiviteit
Er is een overkoepelend verhaal voor de kabinetbeheerder. Mensen uit eerdere hoofdstukken worden later nog genoemd en soms gaan hun verhalen dan verder. Wanneer je dit boek leest, voelt het alsof je de onbekende en ongeziene buitengewone elementen in deze wereld aan het verkennen bent.

Voor mij gaat dit boek over diversiteit en inclusiviteit. Er is geen systeem voor de mensen die anders zijn. Noch worden ze als vreemd of zielig beschouwd. Het gewone leven van de verteller wordt afgezet tegen het leven van de “bijzondere” mensen die meer van hun leven maken dan hij. Hij verwerkt gewoon alle prachtige kansen die er in de wereld zijn.

Er zijn veel verschillende manieren om te leven en het is moeilijk om ze allemaal te begrijpen. Hoe meer je erover nadenkt, hoe realistischer het wordt. Dit gaat over jou en mij.

Conclusie
The Cabinet is een interessant boek dat bij herlezing misschien anders overkomt, als je weet hoe het afloopt en waarom bepaalde aspecten in het verhaal worden geïntroduceerd. Maar wat is het echte verhaal? Fictie en werkelijkheid zullen voor jou anders in elkaar overvloeien dan voor mij. Dit boek zette me aan het denken. Regelmatig ging ik terug naar eerdere hoofdstukken om er meer betekenis in te vinden. Het is geen plot-gedreven verhaal, het gaat om de betekenis.