Mooie karaktertransformatie

Al vroeg realiseert de verteller – Young – zich dat er veel eenzame mensen op de wereld zijn. Hij en zijn goede vriendin Jaehee trekken samen op terwijl ze elk hun one-night stands en relaties met mannen hebben. Samen bespreken en beoordelen ze de lichamen van de mannen en hun prestaties in bed. Wanneer Jaehee haar leven verandert, lijkt hij verloren en verliezen alle betrokkenen de leuke dynamiek die Young en Jaehee’s vriendschap bracht.

Flamboyant?
Young is een energieke verteller die durft te proberen, durft te leven. De lezer is toeschouwer van zijn serieuze en niet zo serieuze relaties en vriendschappen. Hij lijkt aanvankelijk nogal flamboyant en frivool, vooral in vergelijking met andere personages, maar hij is zich zeer bewust van wat anderen van hem denken en maakt grapjes over de lof die hij kreeg voor zijn “objectieve zelfbeoordeling”.

Hij is niet immuun voor de manier waarop veel mensen in de samenleving homo’s behandelen. Dit blijkt uit de manier waarop hij beschrijft hoe hij volledig in drama-queen mode gaat en het cliché “Direct toen ik je zag wist ik dat je homo was,” maar ook in de aannames die zijn medestudenten maken gebaseerd op zijn gedrag en voorkomen. Van anderen dan Jaehee en zijn dates komen vooral negatieve reacties op zijn relaties met mannen. Zijn moeder ontkent het, mensen op straat noemen hem een faggot, en zelfs een van zijn vriendjes is ervan overtuigd dat het een ziekte is. Hij gaat ermee om door te lachen in situaties waarin hij kwaad zou moeten worden.

Met elke mislukte relatie en vriendschap wordt hij eenzamer. Het verhaal wordt zwaarder en de toon verschuift. Dan verschijnt Gyu-ho die hem simpelweg leuk vindt “omdat jij jij bent”. Gyu-ho charmeert de lezer met gemak, maar moet moeite doen om de verteller, die rusteloos lijkt en niet weet wat hij in een relatie zoekt, te charmeren. Op een bepaald moment komt hij er wel achter…

Karakter transformatie
Ik was onder de indruk van hoe zijn energie en houding veranderden in de loop van het boek. Vergeleken met de tweede helft, was de eerste helft best luchtig. Sang Young Park schreef een zeer overtuigende geleidelijke karakter transformatie waarin de verteller eerst vol overgave leeft maar vervolgens de boot mist omdat hij het niet voor elkaar krijgt, niet wetend wat “het” is.

Aan het begin van het boek deelt de verteller zijn lach en energie met je, en tegen het einde slaagt hij erin zowel zichzelf als jou het zwijgen op te leggen met de finale in Thailand.