Over familiegeheimen en identiteit

Een spannende feelgood roman over een aristocratische familie, een kasteel én diep weggestopte familiegeheimen.

Het eerste boek dat ik lees van de auteur van 'De zeven zussen'. Deze pageturner van bijna vijfhonderd pagina's leest heerlijk weg en blijft boeien.

'U dankt wat u bent aan de plek waar uw wieg heeft gestaan;
ik heb wat ik ben op eigen kracht bereikt.'

Ludwig van Beethoven

Met de dood van Valérie, haar moeder, dankt Emélie alles wat ze dan erft aan de plek waar haar wieg heeft gestaan: de roemrijke familienaam de la Martinières, het vervallen Chateau De la Martinières met een schitterend uitzicht in de Provençe, de wijngaard die hoort bij het kasteel, een huis in Parijs, de waardevolle collectie juwelen van haar moeder en een uitzonderlijke bibliotheek van zeldzame en waardevolle boeken van haar vader.

Maar wat een ontwikkeling maakt de jonge vrouw door.

Ze is de laatste telg van het roemrijke geslacht en de toekomst van haar familie drukt zwaar op haar jonge schouders. Emélie heeft zich altijd afgezet tegen het luxeuze leven van haar moeder in de beau monde van Parijs. Haar moeder laat haar na met een heleboel schulden en Emélie moet beslissen wat ze zal gaan doen om alles weer op de rails te krijgen. Met de verkoop van het huis in Parijs kan ze de renovatie van het kasteel in een klein dorpje in de buurt van Saint-Tropez betalen, maar is dat het leven dat ze wil? Daarvoor zal ze haar werk als dierenarts in een goed draaiende groepspraktijk in Parijs dienen op te geven.

Bij toeval ontmoet ze Sebastian, een kunstkenner die een galerie heeft in Londen en haar helpt bij het taxeren van haar bezittingen. Gaandeweg wordt ze steeds meer afhankelijk van hem. Blijkt dat de oma van Sebastian tijdens de tweede wereldoorlog nauw contact had met Emélie's vader Edouard De la Martinières en zich een tijdlang heeft schuilgehouden in de wijnkelder van het kasteel. Ze werkte destijds als spion voor de Britse overheid en stond in nauw contact met het Franse verzet en met hoge naziofficieren. Een gevaarlijk spel.

Terwijl Emélie steeds dieper duikt in het verleden van haar familie, groeit ze als volwassene en neemt ze meer en meer haar eigen beslissingen.

Het verhaal is heel meeslepend geschreven en begint in het heden, daarna speelt een tweede verhaallijn in het verleden die begint in Londen in 1943. De afwisseling tussen beide verhaallijnen maakt het boeiend en bouwt de spanning verder op. Het maakt dat ik wilde blijven lezen en het boek in één keer heb uitgelezen.

Een aanrader in het genre van de feelgood roman.