Indrukwekkend

Durf (en wil) je jezelf te worden, ook als dit betekent dat je 'anders' bent dan de rest? In Confettiregen van Splinter Chabot ontrafelt hoofdpersoon Wobie stapje voor stapje de Wobie die hij is.

Dit boek komt in alle facetten bij je binnen. Je voelt de warmte van het gezin, het geluk van het klein en nog onwetend zijn, de pijn, het verdriet bij het gevoel 'anders' te zijn, de angst niet goed genoeg te zijn, maar ook het fijne gevoel van vriendschap. Dit boek ontroerd, verwarmd, slaat je in je gezicht en stompt je in je maag, maar laat als dit alles is bezonken en de tranen van ontroering opgedroogd zijn, je met zo'n fijn gevoel achter. Het kan dus echt, jezelf vinden en van wat je vindt gaan houden!
Het verhaal is met grote vaart geschreven. Dit zorgt ervoor dat je blijft lezen, de nieuwsgierigheid naar Wobie blijft gevoed worden. Het boek is in drie delen verdeeld. Die delen staan voor de fasen die Wobie doormaakt in zijn zoektocht naar zichzelf. Bij het derde deel is er even sprake van een vertraging in het tempo waardoor je even uit je ritme raakt, maar dit komt snel weer goed. Deze pas op de plaats moest even gemaakt worden, om even op adem te komen. Al lukt dat maar matig door de intensiteit van het verhaal.

Dit fijn leesbare boek is een absolute aanrader, Een aanmoediging om jezelf te gaan vinden (als je jezelf nog niet gevonden hebt). Daar is het nooit te laat voor.....