Lezersrecensie
Tot de laatste verdachte
Harriet Osman ligt zwaargewond op de grond, op een plek waar niemand haar zal zoeken. Terwijl ze op sterven ligt, probeert ze koortsachtig te achterhalen wie haar van het leven wil beroven. Was het Karen, de moeder van de beste vriendin van haar dochter? Haar eigen beste vriendin Victoria? Of toch haar charmante echtgenoot Malek? De tijd dringt: zal ze de waarheid nog ontdekken voordat ze haar laatste adem uitblaast?
Tot de laatste verdachte is het eerste boek dat ik van Nicola Moriarty las, en het smaakt absoluut naar meer. Vanaf de eerste pagina wist het verhaal me te intrigeren en bleef ik nieuwsgierig naar de waarheid achter Harriet’s verwonding. Het uitgangspunt is origineel: een vrouw die op sterven ligt en haar eigen moord probeert op te lossen. De spanning zit niet alleen in de vraag wie het heeft gedaan, maar ook in de manier waarop het verhaal wordt verteld.
De auteur verdeelt het verhaal in delen, waarbij telkens één mogelijke verdachte centraal staat. Zo ontdekken we stukje bij beetje welke motieven deze personen zouden kunnen hebben om Harriet uit de weg te ruimen. Nicola Moriarty laat de lezer voortdurend twijfelen: zodra je denkt te weten wie schuldig is, schuift een ander in beeld met een even geloofwaardig motief.
Harriet is een complexe hoofdpersoon: enerzijds geliefd, anderzijds ronduit dominant en manipulatief. Ze lijkt voortdurend te testen hoe ver ze kan gaan om haar zin door te drijven, soms tot het uiterste. De auteur schetst scherp hoe Harriet’s houding de relaties met haar dierbaren beïnvloedt – van subtiele beïnvloeding tot openlijke manipulatie.
Nicola Moriarty hanteert een toegankelijke schrijfstijl: alledaags taalgebruik, korte zinnen en herkenbare dialogen. Er worden geen ingewikkelde zinsconstructies gebruikt, waardoor het boek prettig leest voor een breed publiek. De sfeer is vaak licht en soms zelfs humoristisch, maar er hangt continu een sluier van spanning over het verhaal.
Met Tot de laatste verdachte levert Nicola Moriarty een slimme, vlot geschreven en originele whodunit af. De combinatie van het bijzondere perspectief, de sterke spanningsopbouw en de gelaagde personages maakt dat je blijft doorlezen tot de laatste pagina – om dan nog steeds verrast te worden.
Tot de laatste verdachte is het eerste boek dat ik van Nicola Moriarty las, en het smaakt absoluut naar meer. Vanaf de eerste pagina wist het verhaal me te intrigeren en bleef ik nieuwsgierig naar de waarheid achter Harriet’s verwonding. Het uitgangspunt is origineel: een vrouw die op sterven ligt en haar eigen moord probeert op te lossen. De spanning zit niet alleen in de vraag wie het heeft gedaan, maar ook in de manier waarop het verhaal wordt verteld.
De auteur verdeelt het verhaal in delen, waarbij telkens één mogelijke verdachte centraal staat. Zo ontdekken we stukje bij beetje welke motieven deze personen zouden kunnen hebben om Harriet uit de weg te ruimen. Nicola Moriarty laat de lezer voortdurend twijfelen: zodra je denkt te weten wie schuldig is, schuift een ander in beeld met een even geloofwaardig motief.
Harriet is een complexe hoofdpersoon: enerzijds geliefd, anderzijds ronduit dominant en manipulatief. Ze lijkt voortdurend te testen hoe ver ze kan gaan om haar zin door te drijven, soms tot het uiterste. De auteur schetst scherp hoe Harriet’s houding de relaties met haar dierbaren beïnvloedt – van subtiele beïnvloeding tot openlijke manipulatie.
Nicola Moriarty hanteert een toegankelijke schrijfstijl: alledaags taalgebruik, korte zinnen en herkenbare dialogen. Er worden geen ingewikkelde zinsconstructies gebruikt, waardoor het boek prettig leest voor een breed publiek. De sfeer is vaak licht en soms zelfs humoristisch, maar er hangt continu een sluier van spanning over het verhaal.
Met Tot de laatste verdachte levert Nicola Moriarty een slimme, vlot geschreven en originele whodunit af. De combinatie van het bijzondere perspectief, de sterke spanningsopbouw en de gelaagde personages maakt dat je blijft doorlezen tot de laatste pagina – om dan nog steeds verrast te worden.
1
Reageer op deze recensie
