Net zo veelzijdig als Europa zelf

Vorig jaar zomer begon ik in een boek van Ilja Leonard Pfeijffer: Peachez, een romance. Ik zie mezelf nog in de nachtelijke uurtjes in een onhandig stoeltje voor de gate zitten dat me naar het vliegtuig en Santorini zou brengen. Toevallig een Grieks eiland dat ook, net zoals de thematiek die in Grand Hotel Europa centraal staat, gebukt gaat onder massatoerisme. Peachez, een romance sprak me echter totaal niet aan. De opbouw van de tekst was niet om door te komen, dat maakte het daardoor ook ontzettend saai en dus heb ik het niet uitgelezen. Deze eerste kennismaking met de schrijver Pfeijffer zorgde er voor dat ik een beeld van de schrijver kreeg van iemand die meer bezig was zijn schrijfkunst te etaleren dan om een mooi verhaal te vertellen.

Grand Hotel Europa. Ilja Leonard Pfeijffer. Een dikke pil deze keer en recensies op internet waarschuwden me voor zinnen die soms halve bladzijdes besloegen. Daar gaan we weer dacht ik. Mijn interesse werd echter gewekt toen iemand me vertelde al 30 jaar geen enkel nieuw boek gekocht te hebben, omdat alle boeken uit de kringloop verzameld werden en nieuwe boeken ontzettend duur zijn, maar voor Grand Hotel Europa een uitzondering maakte. Dan moet het toch wel een heel goed boek zijn toch? En dus gebeurde het dat ik op het moment dat ik mijzelf ook op een nieuw boek wou trakteren uiteindelijk dan toch, wel heel gewaagd vond ik op dat moment, het boek Grand Hotel Europa stond af te rekenen aan de kassa.

Ik begon de dag daarop meteen te lezen en vond de schrijfstijl dit keer heerlijk. Oké, de zinnen zijn langdradig en pompeus opgebouwd, maar ik ervaarde het dit keer niet als hinderlijk. Sterker nog, de zinnen gaven me zelfs totale ontspanning. Iets wat vast te danken is aan de poëtische schrijfstijl.

Wat de inhoud betreft, zo veelzijdig als dat het continent Europa zelf is, met al zijn verschillende talen en culturen, zo veelzijdig is dit boek ook. Enerzijds is het een boek dat de huidige problematiek bespreekt, gaande van massatoerisme en toekomst van Europa in het algemeen tot vluchtelingenimmigratie. Dit levert heel veel interessante leermomenten en inzichten op, met heel veel raakvlakken aan onderwerpen die momenteel veelvuldig in het nieuws zijn, zoals ongelukken van cruiseschepen bij Venetië en het redden van Noord-Afrikaanse drenkelingen op de Middellandse Zee. Anderzijds bespreekt het ook verschillende verhaallijnen. Deze in het nu waarbij de hoofdpersoon in het hotel verblijft en daar van alles meemaakt en opsteekt van andere hotelgasten. En een andere verhaallijn dat zich afspeelt in het verleden en ons een romantisch verhaal vertelt waarbij zelfs hier en daar spanning valt te bespeuren.

Het boek leest ondanks de schrijfstijl echt goed weg, voordat ik er erg in had ben ik over de helft beland. Maar bij de zoektocht naar een verloren geraakt schilderij van Caravaggio ligt het ineens stil. Het is een stuk waar, wederom, een wirwar aan historische theorieën de revue passeren. Misschien vond ik het boek ook te langdradig worden en had ik er genoeg van. Het einde vond ik dan wel weer een mooie symboliek hebben.


- MIJN BOEK VAN 2019 -

Dit boek bespreekt op mooie, verhalende wijze actuele onderwerpen. Centraal staat het op drift raken van grote groepen mensen, door massatoerisme maar ook door vluchtelingenstromen. Allemaal lijken ze vooral het oude Europa als reisdoel te hebben. Maar hoe staat het eigenlijk gesteld met de toekomst van ons continent? Het boek geeft stof tot nadenken en is tegelijkertijd door de heerlijke schrijfwijze heerlijk om te lezen.