Een complex en spannend verhaal

Als ik iemand zou willen uitleggen waar het verhaal in Otmars zonen over gaat, dan zou ik zeker een half uur nodig hebben. Logisch, het is nou niet bepaald een dun boek, maar het verhaal wat erin wordt uitgerold is zoveel grootser dan die 600 pagina’s.

Het verhaal begint als een boek van Anna Enquist. Het dompelt je onder in de jeugd van Ludwig Smit, voorheen Dolf Eulenpesch, die omgeven wordt door het muzikale leven van de familie Smid. In het begin is het even verwarrend voor de lezer omdat twee verschillende namen en twee verschillende tijdsperiodes elkaar afwisselen. Maar eenmaal alles gesitueerd is, verandert de sfeer in het boek en ontrolt zich een steeds complexer verhaal die leest als een detectiveroman. En alsof een ander figuurtje uit een klok tevoorschijnt komt verschuift het vertelperspectief tijdens het lezen van Ludwig Smit naar een ander personage in het verhaal, Isabelle Orthel. Beide personages zijn met een eigen verhaallijn verbonden aan Hans Tromp en de wereld van de olie business.

Of ik het boek iedereen zou aanraden? Dat ligt een beetje aan je persoonlijke smaak. Het boek bevat best wel wat ingewikkelde woorden. Zelf vind ik dat niet hinderlijk. Ik zoek graag zo nu en dan wat woorden op mijn telefoon op om mijn woordenschat te vergroten. Maar toch had ook ik op den duur wel even genoeg van het opzoeken, wanneer je op één bladzijde vijf woorden aantreft die je moet opzoeken is het toch wel hinderlijk. Het voelde daardoor alsof de schrijver iets te interessant heeft proberen te doen. Ik vind het ook jammer, want alhoewel het gebruik van andere woorden voor iets wat hetzelfde uitdrukt een andere sfeer creëert, het verhaal wordt daardoor voor een deel van het lezerspubliek toch ook minder toegankelijk. De kans is groot dat iemand het boek tijdens het lezen aan de kant gooit.

Otmars zonen is niet een boek om af en toe eens vast te pakken. Om het verhaal goed te kunnen blijven volgen is het, voor mij toch in ieder geval, nodig geweest om er elke dag even tijd aan te besteden. De kans is anders te groot dat je er niet meer midden in zit. Halverwege het boek moest ik alsnog even doorzetten, omdat het verhaal daar wat stroperig begon te worden. Maar eenmaal over dat punt werd de spanning en de leesdrift weer groter.

Dit boek is het eerste deel van wat een trilogie moet gaan vormen. Al met al heel knap om een dergelijk verhaal te verzinnen en als dusdanig op papier te kunnen zetten, alhoewel er wel een tikje minder met indrukwekkende woorden gestrooid had mogen worden. Ik ben benieuwd naar het vervolg!