In hechtenis

Tabitha zit vast omdat ze beschuldigd wordt van de moord op haar buurman Stuart. Zelf herinnert ze zich niets van de bewuste dag, maar denkt ze onschuldig te zijn. Ze merkt dat haar advocaat hieraan twijfelt en besluit haar eigen verdediging te voeren.

In hechtenis is mijn eerste kennismaking met het auteursduo Nicci French. Het boek start bij de eerste ochtend in de gevangenis. Tabitha's situatie wordt heel beeldend beschreven en dat vond ik een goede start.

Tabitha beweert dan wel onschuldig te zijn, maar ik vond niet dat ze die indruk wekte. Echt meewerken doet ze ook niet, want ze verzwijgt heel wat essentiële informatie voor haar advocaat. Dat ze zelf haar verdediging zal voeren, kwam dan ook niet over als een verstandige beslissing.

Ze nodigt veel getuigen uit, maar boekt daarbij weinig vooruitgang. Ik vond het opmerkelijk hoe bepaalde mensen zoals de nabestaanden van Stuart zo vlot langskomen bij haar. Dit gedeelte voelde eerder langdradig aan omdat de informatie uit de gesprekken niet erg nuttig is.

Zodra het proces startte, vond ik het verhaal heel wat interessanter. Al lag dat niet aan Tabitha, want zij kwam allesbehalve sympathiek over en met momenten was dat op het onbeleefde af.

Dankzij de hulp van haar ex-celgenote weet Tabitha enkele elementen van het onderzoek onderuit te halen. Dat zorgde ervoor dat ik nooit heel zeker was over de (on)schuld van Tabitha. Het was tot het allerlaatste moment onmogelijk om in te schatten wat de jury zou oordelen.

Het plot heeft me zeker weten te verrassen. Het eerste deel mocht voor mij wat beknopter zijn omdat het nergens heen leek te leiden. Tabitha kon niet op mijn sympathie rekenen, maar ik vond haar binnen het verhaal wel goed neergezet. Ik heb zeker ondervonden dat dit duo een goed verhaal kan schrijven. Al hoop ik dat het verhaal in hun andere boeken sneller op gang komt.

3,5/5