Lezersrecensie
Een ontwrichtende verslaving
Rivier van mist (River of Smoke) is het tweede deel van de Ibis-trilogie van Amitav Ghosh. Het is aan te bevelen de trilogie in vertaling te lezen. Er wordt in verschillende talen en mengtalen gesproken en er worden veel zeiltermen gebruikt, terwijl een woordenlijst ontbreekt. Lang niet alle betekenissen zullen duidelijk zijn en ook veel dubbele betekenissen zullen je ontgaan. Ankie Blommesteijn tekent voor een uitstekende vertaling.
Waar het eerste deel zich hoofdzakelijk in India afspeelt, waar de opium wordt geteeld, speelt het tweede deel zich grotendeels af in Kanton, aan de monding van de Parelrivier, waar het goedje wordt gerookt.
Bahram Modi is getrouwd met Shireen, de dochter van een rijke scheepsbouwer uit Bombay. Zij weet niet dat haar man een buitenechtelijke zoon Ah Fatt heeft; diens moeder is de Kantonese Chi Mei. Bahram heeft de Anahita met opium laten volstouwen en koerst op Kanton, maar dit schip komt in dezelfde storm als de Ibis terecht. Dat geldt ook voor de Redruth van Fitcher Penrose, die een expeditie maakt naar China op zoek naar de zeldzame Gouden Camelia.
Nadat de gevangenen van de Ibis hebben weten te ontsnappen, reizen er twee, Ah Fatt en Neel, naar Kanton. Omdat ze door de Britten waren veroordeeld kiezen beiden voor de kant van de Chinezen in de opiumoorlog.
Na aankomst in Mauritius reist Paulette verder op de Redruth. Het leven in Kanton wordt verder verteld aan de hand van brieven die Paulette ontvangt van haar vriend Robin Chinnery, de buitenechtelijke zoon van de schilder George Chinnery.
Om de opiumverslaving het hoofd te bieden besluit het Kantonese bestuur hard op te treden tegen opiumimporten. Het lijkt op een treffen uit te lopen met de Britten. Aangekomen in Kanton kan de Anahita niet anders dan afwachten. De spanning stijgt als Bahram weigert zijn opium aan de Britten te overhandigen. Hoe reageren de Britten? En lukt het Neel om uit handen van de Britten te blijven?
Net als het eerste deel is dit tweede deel weer avontuurlijk, soms tragisch en soms komisch. Het tempo blijft traag door de uitgebreide detailbeschrijvingen. Net als in het eerste deel zijn de dialogen zeer sterk en natuurlijk. De personages spreken ook elk op de manier die bij hen past. Ghosh is opgeleid tot sociaal antropoloog, waardoor de personages allemaal zeer levendig zijn. Waar in het eerste deel de verschillende verhaallijnen samenkwamen, is dat in het tweede deel niet het geval.
Recensie van deel 3: https://www.hebban.nl/recensie/pirayaani-over-flood-of-fire
Waar het eerste deel zich hoofdzakelijk in India afspeelt, waar de opium wordt geteeld, speelt het tweede deel zich grotendeels af in Kanton, aan de monding van de Parelrivier, waar het goedje wordt gerookt.
Bahram Modi is getrouwd met Shireen, de dochter van een rijke scheepsbouwer uit Bombay. Zij weet niet dat haar man een buitenechtelijke zoon Ah Fatt heeft; diens moeder is de Kantonese Chi Mei. Bahram heeft de Anahita met opium laten volstouwen en koerst op Kanton, maar dit schip komt in dezelfde storm als de Ibis terecht. Dat geldt ook voor de Redruth van Fitcher Penrose, die een expeditie maakt naar China op zoek naar de zeldzame Gouden Camelia.
Nadat de gevangenen van de Ibis hebben weten te ontsnappen, reizen er twee, Ah Fatt en Neel, naar Kanton. Omdat ze door de Britten waren veroordeeld kiezen beiden voor de kant van de Chinezen in de opiumoorlog.
Na aankomst in Mauritius reist Paulette verder op de Redruth. Het leven in Kanton wordt verder verteld aan de hand van brieven die Paulette ontvangt van haar vriend Robin Chinnery, de buitenechtelijke zoon van de schilder George Chinnery.
Om de opiumverslaving het hoofd te bieden besluit het Kantonese bestuur hard op te treden tegen opiumimporten. Het lijkt op een treffen uit te lopen met de Britten. Aangekomen in Kanton kan de Anahita niet anders dan afwachten. De spanning stijgt als Bahram weigert zijn opium aan de Britten te overhandigen. Hoe reageren de Britten? En lukt het Neel om uit handen van de Britten te blijven?
Net als het eerste deel is dit tweede deel weer avontuurlijk, soms tragisch en soms komisch. Het tempo blijft traag door de uitgebreide detailbeschrijvingen. Net als in het eerste deel zijn de dialogen zeer sterk en natuurlijk. De personages spreken ook elk op de manier die bij hen past. Ghosh is opgeleid tot sociaal antropoloog, waardoor de personages allemaal zeer levendig zijn. Waar in het eerste deel de verschillende verhaallijnen samenkwamen, is dat in het tweede deel niet het geval.
Recensie van deel 3: https://www.hebban.nl/recensie/pirayaani-over-flood-of-fire
1
Reageer op deze recensie
