Lezersrecensie
Eerste deel van een onvoltooide trilogie
Meisje van het strand van Indonesiës bekendste, in eigen land omstreden, schrijver Pramoedya Ananta Toer (1925 – 2006) werd in de jaren 1962 tot 1965 uitgegeven als feuilleton en in 1987 in boekvorm. Het verhaal stamt daarmee van net voor de staatsgreep door de Communistische Partij in 1965 en de daarop volgende gewelddadige anticommunistische onderdrukking en slachtpartijen.
Het verhaal speelt zich af aan het begin van de twintigste eeuw. Een naamloos meisje uit een vissersdorpje op Java wordt op veertienjarige leeftijd uitgehuwelijkt aan een rijke edelman. Ze komt er na een poosje achter dat ze slechts zijn ‘proefvrouw’ is, want het is de bedoeling dat deze edelman later huwt met een vrouw van stand. Niet alleen het leven van het meisje van het strand komt hierdoor op zijn kop te staan, maar ook het leven in het vissersdorpje.
Meisje van het strand is een verhaal over menselijkheid in een feodale en patriarchale samenleving en over de strijd voor rechtvaardigheid. Het verhaal begint nogal traag en komt pas op tweederde op snelheid. Toers ingetogen schrijfstijl is beeldend maar ook afstandelijk.
De sterk maatschappelijk geëngageerde schrijver was tijdens het Soehartobewind politiek gevangene en werd daarom genoemd als kandidaat voor de Nobelprijs. Meisje van het strand was het eerste deel van een trilogie. De manuscripten van de twee andere delen zijn naar verluidt door het Indonesische leger vernietigd.
In 1989 heeft Het Wereldvenster een vertaling uit het Indonesisch door Angela Rookmaaker uitgegeven (ISBN 9026946171). Zij heeft achterin een verklarende woordenlijst en een informatief nawoord toegevoegd. Tevens bestaat er een vertaling door Marjanne Termorshuizen (uitgegeven door De Geus), die poëtischer, suggestiever en vloeiender wordt genoemd dan de vertaling van Rookmaaker.
Meisje van het strand is een indringende roman die in de smaak zal vallen bij lezers die van trage verhalen houden en meer willen weten over de feodale en patriarchale samenleving in het voormalig Nederlands-Indië rond 1900.
Het verhaal speelt zich af aan het begin van de twintigste eeuw. Een naamloos meisje uit een vissersdorpje op Java wordt op veertienjarige leeftijd uitgehuwelijkt aan een rijke edelman. Ze komt er na een poosje achter dat ze slechts zijn ‘proefvrouw’ is, want het is de bedoeling dat deze edelman later huwt met een vrouw van stand. Niet alleen het leven van het meisje van het strand komt hierdoor op zijn kop te staan, maar ook het leven in het vissersdorpje.
Meisje van het strand is een verhaal over menselijkheid in een feodale en patriarchale samenleving en over de strijd voor rechtvaardigheid. Het verhaal begint nogal traag en komt pas op tweederde op snelheid. Toers ingetogen schrijfstijl is beeldend maar ook afstandelijk.
De sterk maatschappelijk geëngageerde schrijver was tijdens het Soehartobewind politiek gevangene en werd daarom genoemd als kandidaat voor de Nobelprijs. Meisje van het strand was het eerste deel van een trilogie. De manuscripten van de twee andere delen zijn naar verluidt door het Indonesische leger vernietigd.
In 1989 heeft Het Wereldvenster een vertaling uit het Indonesisch door Angela Rookmaaker uitgegeven (ISBN 9026946171). Zij heeft achterin een verklarende woordenlijst en een informatief nawoord toegevoegd. Tevens bestaat er een vertaling door Marjanne Termorshuizen (uitgegeven door De Geus), die poëtischer, suggestiever en vloeiender wordt genoemd dan de vertaling van Rookmaaker.
Meisje van het strand is een indringende roman die in de smaak zal vallen bij lezers die van trage verhalen houden en meer willen weten over de feodale en patriarchale samenleving in het voormalig Nederlands-Indië rond 1900.
1
Reageer op deze recensie
