Overrompelend en bewonderenswaardig

De Engelse schrijver Kazuo Ishiguro won in 2017 de Nobelprijs voor Literatuur. In zijn beroemdste roman De rest van de dag, waarmee hij in 1989 de Booker Prize won, verbeeldt hij de neergang van de Engelse adel, en hoe kan dat beter dan aan de hand van een tragisch portret van een butler?

Op een tocht door het Engelse platteland begeeft Mr Stevens zich buiten zijn vertrouwde omgeving. Daar begint het hem langzaam maar zeker te dagen dat zijn leven zich aldoor in een kooi heeft afgespeeld en dat hij zich steeds krampachtig heeft vastgehouden aan onwrikbare opvattingen die inmiddels toch in een ander daglicht zijn komen te staan. Er ontstaan barstjes in zijn tot dusverre ondoordringbare pantser, waaronder romantiek zich verscholen houdt. Als de spanning tussen zijn gevoel en het verzet dat hij moest overwinnen om dat uit te spreken, ondraaglijk is geworden, beseft hij dat hij zijn leven een radicaal andere wending moet geven.

Zelden is tragiek zo beheerst, ingehouden, subtiel en daardoor zo overrompelend en bewonderenswaardig verteld.

Het is bijzonder fraai dat de dialogen in de vertaling door Bartho Kriek sterk Brits, een tikje archaïsch en nimmer oubollig aanvoelen. Kriek ontving voor zijn vertaaloeuvre de Nederlands Letterenfonds Vertaalprijs.