Pakkende omgeving

De Zilverweg bevind zich in de donkere bossen en komt door een sterk beschrijvende manier helemaal tot leven. Je waant je als lezer in de bossen waarin je samen met Lelle zijn zoektocht voortzet.

Met Lelle is dan ook het hoofdpersonage genoemd. Naast Lelle heeft ook Meja een belangrijke rol en eigen verhaallijn. Beide verhaallijnen zijn sterk en beeldend neergezet. Je kunt je prima in de karakters inleven omdat de schrijfster ze krachtig en geloofwaardig heeft neergezet. De keuzes die ze maken en de gevoelens die ze hebben spreken tot de verbeeltenis. Van begin tot eind blijven de vragen over wat er in het verleden is gebeurt hangen en wat de verhaallijnen met elkaar te maken hebben hangen.
De samenkomst van de verhaallijnen is goed gedaan. Het loopt netjes in elkaar over en verstoort het lezen op geen moment.

De spanning van De Zilverweg zit voornamelijk in het meeleven met de personages. Een sterke onderhuidse of psychologische spanning heb ik in dit boek niet gevoeld. Door de uitwerking en de omschrijving van de locaties, die je zo voor je kunt zien, heb ik dat niet gemist.

De Zilverweg is een heel aangename leeservaring die zeker naar meer smaakt.