Te weinig diepgang

Wie of wat zijn de plotters? Het zijn in ieder geval degene die bepalen wie er op de lijst komen te staan.

De eerste druk van De plotters heeft een mooie cover waarbij het bloed aan alle kanten zichtbaar is. Het geeft al aan dat er wel wat bloed gaat vloeien.

Het boek begint sterk met een opdracht die door Reseng moet worden uitgevoerd. Dit deel is sterk en beloofd wat voor de rest van het verhaal. Helaas eindigt deze lijn na dit eerste deel al snel en is er van de rauwe actie die je zou verwachten best ver te zoeken. Het hele verhaal gaat over moordenaars en huurlingen die worden ingeschakeld om diegene die op de lijst komen te vermoorden. Echter komt dit bij lange na niet zo over. Reseng is 1 van deze mannen en is de hoofdroller speler in De plotters. Door verschillende gebeurtenissen vreest hij steeds meer voor zijn eigen leven waarna hij daarmee aan de slag gaat. Echt indrukwekkend is deze tocht niet omdat de actie er niet af spat zoals je in deze situatie wel zou verwachten.

In totaal zijn er 11 delen die zich omtrent een bepaald onderwerp afspelen. Op een paar momenten in het begin na lopen deze netjes in elkaar over. In de eerste delen had de opbouw wat anders mogen zijn omdat er verschillende tijden door elkaar liepen. Er was niet echt een indicatie dat er wordt teruggekeken waardoor het wat verwarrend is.

De schrijfstijl is verder aardig. Het leest best soepel en de personages worden redelijk omschreven. Van een aantal personages kom je iets meer over het verleden te weten. Dit is niet heel erg diepgaand, maar goed genoeg om in het verhaal te blijven.
De diepgang is hetgeen dat tegenvalt. De actie blijft dus vrij oppervlakkig en is maar beperkt aanwezig. Ook de uitwerking van de plotters, de kopstukken achter alle plannen krijgt wat mij betreft te weinig aandacht.

Door het ontbreken van de actie en uitwerking van de plotters zelf blijft het te oppervlakkig. De plotters is daarom voor mij niet meer dan een gemiddeld boek.