Ode aan toevallige ontmoetingen

Moira MacDonald is een Amerikaanse cultuurjournalist die jarenlang schreef over film en literatuur voor The Seattle Times. Met Storybook Ending waagt ze zich voor het eerst aan fictie, en dat doet ze met een flinke dosis humor en hart.

April, een introverte techneut die zich een beetje verloren voelt in haar thuiswerkbubbel, besluit een anoniem briefje achter te laten in een boek voor Westley, de charmante boekhandelaar met een flanellen vibe. Alleen... het briefje belandt bij Laura, een alleenstaande moeder die het leven vooral praktisch benadert en al lang geen vlinders meer heeft gevoeld. Wat volgt is een soort papieren pingpong tussen twee vrouwen die elkaar niet kennen, maar toch verbonden raken. Ondertussen is Westley vooral bezig met de filmcrew die zijn winkel heeft overgenomen, en merkt hij niets van de stille chaos die zich tussen de boeken afspeelt. Het verhaal voelt als een kruising tussen een romcom en een moderne fabel over toeval, verlangen en de magie van kleine gebaren.

MacDonald schrijft luchtig en levendig, met zinnen die soms bijna klinken alsof ze uit een goed gesprek komen. Geen zware metaforen of overdreven poëtische fratsen, maar wel genoeg flair om je te laten glimlachen. April is herkenbaar in haar onzekerheid en haar verlangen naar iets meer dan de dagelijkse sleur. Laura is nuchter, maar niet saai. Ze heeft een soort stille kracht die je pas later echt begint te waarderen.
Wat minder werkte voor mij: het tempo. Sommige passages kabbelden net iets te lang door, vooral in het middenstuk. Maar dat is een beetje muggenziften aangezien het boek in zijn totaliteit echt wel een toppertje is.

Storybook Ending is een speelse, licht chaotische ode aan toevallige ontmoetingen en de kracht van woorden, met net genoeg charme om je hart een beetje zachter te maken.