Leuke vakantiethriller

Nienke Dijkstra regelt voor haar dementerende moeder een kookcursus in Umbrie. Nienkes moeder Carolien, heeft eerder in Italie gewoond en Nienke vraagt zich af of haar moeder ook herinneringen op wil halen, nu het nog kan. Carolien wil hier absoluut niets van weten. Wanneer ze in Italie zijn, wordt Nienke op een ochtend wakker en is haar moeder verdwenen. Ze begint een zoekactie, maar ze vindt alleen haar moeders medaillon in een taxi. Nienke komt er achter dat er een foto van een meisje in zit die ze niet kent. Wie is het? En heeft dit iets met het verleden van Carolien te maken waarvan ze niks wilde vertellen?

Lorenzo is journalist en wil een artikel schrijven over een verdachte dood van een zekere DM in de jaren ’80. Hij gaat op onderzoek uit, maar dan gebeuren er wel vreemde dingen. Waarom mag hij niet weten wat er destijds is gebeurd? Gelukkig komt hij op den duur een Nederlandse vrouw tegen die hem kan helpen met het onderzoek.

Al vanaf de eerste bladzijde wordt je meegezogen in het verhaal. Het boek begint met een spannende proloog, en je weet: dit wordt weer een spannend boek! Het verhaal wordt rustig opgebouwd met al wat spannende elementen erin. Bijvoorbeeld Nienke die in Nederland wordt achtervolgd door een zwarte auto.

De boeken van Suzanne Vermeer waren altijd vrij eenvoudig; korte hoofdstukken, een verhaallijn, een opbouw naar een climax met een goed einde. De boeken van deze auteur beginnen steeds meer te veranderen. In dit boek worden twee verhaallijnen beschreven, waarbij je je in het begin afvraagt wat die twee lijnen met elkaar te maken hebben. Halverwege het verhaal smelten de lijnen samen.
Daarnaast vond ik veel hoofdstukken vrij lang. Sommige hoofdstukken waren meer dan 20 pagina’s en voor een spannende zomerthriller vind ik dit wel lang. Het lukt dan minder goed om even snel het boek aan de kant te leggen om bijvoorbeeld even een duik in het zwembad te nemen.

Aan het begin van het lezen van dit boek had ik het meest met de verhaallijn van Nienke. Ze wordt beschreven als een jonge, ondernemende vrouw en hiermee kon ik me wel identificeren. Ook gaf dit verhaal me echt een Suzanne-Vermeer-gevoel. Die van Lorenzo vond ik eerst wat vaag. Later begon ik de lijn van Lorenzo interessanter te vinden, omdat hier meer spanning in zat dan die van Nienke, die meer als een roman geschreven is. De verhaallijnen vloeien goed in elkaar over, maar naar mijn idee gaat dit wel ten koste van de spanning in het boek.

Wat ik wel heel leuk vond aan dit boek is dat er in juni een vervolg komt op dit verhaal. Het verhaal rond Nienke en Carolien loopt in dit boek af. In de epiloog wordt een beginnetje gemaakt met een nieuw verhaallijn van de eigenaar van de Bed & breakfast in Umbrie. Dit boek heet Waterland en het zal in juli 2020 verschijnen. Ik ga dit boek zeker lezen!

Ik beoordeel Souvenir met drie sterren, omdat ik het een leuk boek vond om te lezen, maar ik raakte het Suzanne-Vermeer-gevoel tijdens het lezen wat kwijt. Ook had ik graag wat meer spanning in het boek willen zien.