Verwarrend

Ik mocht het boek Cyanide van Melanie van Garderen lezen voor het selfpubcafe. Hier worden schrijvers die zelf publiceren geholpen hun boek onder de aandacht te brengen van een wat groter publiek. Naar aanleiding van de flaptekst heb ik me ingeschreven voor dit boek.

Wat zou je doen als je met geweld uit je ouderlijk huis wordt getrokken door twee mannen in witte pakken? Het bewustzijn verliest? En ergens terecht komt waar verschrikkelijke dingen met mensen gebeuren? Het overkomt Eva Cobbs, een jonge vrouw die niet weet waarom zij hiervoor is uitgekozen. Naarmate de tijd verstrijkt komt ze achter de vreselijke geheimen waarop haar leven gebaseerd is. Wie kan ze vertrouwen in de doolhof die voor haar is uitgelegd? Wat gebeurt er als alles zich voor haar ogen begint te ontrafelen?

Het boek is niet alleen een thriller, maar heeft daar zeker wel aspecten van. Ik vind ook dat er iets van science-fiction in zit. Het verhaal speelt zich af in het heden, maar ook in het verleden. Daar kwam ik pas later achter. Ik heb me het hele boek af zitten vragen wat ik nou aan het lezen was en eerlijk…. Ik weet het eigenlijk nog steeds niet. De verwarring die Eva voelt, heb ik ook gevoeld. Ook omdat ik er pas later achter kwam wat de cursief gedrukte stukken waren.
Het verhaal is echter wel zo boeiend geschreven dat ik ben blijven lezen. Ik kon Eva met haar grote mond soms wel wat aandoen, maar aan de andere kant prijs ik ook haar vechtlust. Ik hou wel van een beetje geweld en dat kwam in het boek voor, maar ook een flinke vleug romantiek.
En dan dat eind, arghhhh.

Ik geef het boek 3 sterren, mede ook omdat er nog best wat taalfoutjes in het boek stonden. Jammer want dat had naar mijn idee niet gehoeven.