Lezersrecensie
Nee, nee en nog eens nee
Recensie van:
Nee, nee en nog eens nee
Vertaald uit het Italiaans:
No, no e no
Vertaald door:
Marion Everink
Auteur en illustratrice:
Noemi Vola
Bron: www.planetatangarina.com
Noemi Vola is auteur en illustrator.
Noemi, geboren in 1993, is een Italiaanse auteur en illustrator. Sinds 2017 werkt ze in de kinderboekenindustrie en werkt ze samen met Italiaanse en buitenlandse uitgeverijen.
Sommige van haar boeken hebben prijzen en onderscheidingen gewonnen, zoals de "Cicla Best International Illustrated Book Award", samengesteld door de China Shanghai International Children's Book Fair (2021); de Italiaanse nationale prijs "Nati per leggere" (2019); een selectie voor de tentoonstelling "Outstanding Picturebooks", samengesteld door dPICTUS op de Frankfurter Buchmesse (2018); en de Serpa International Award for Picturebooks, samengesteld door Planeta Tangerina (2018). Voor de podcast gebaseerd op het boek "Over het ongelukkige leven van wormen" kreeg ze een speciale vermelding bij de BRAW Ragazzi Cross Media Award 2022. Haar illustraties werden geselecteerd voor de Bologna Children's Book Fair in 2019 en 2022. Ze woont momenteel in Bologna.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Parade in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: Parade
Genre: kinderboek
Cover en flaptekst:
Een rijk geïllustreerde en levendige cover. Qua kleuren en beleving. Ik zie insecten door de lucht vliegen, te hrs een zon. Een spin met twee lekkere ijsjes in haar pootjes. Ze kijkt naar een wat lijkt op een pad of kikker die stoïcijns kijkend met de rug naar de spin toegekeerd in een vijver zit te midden van bloeiende bloemen en gras.
Een filosofische flaptekst waarin een spin de onderliggende betekenis van het woord nee probeert te doorgronden van vriendje kikker.
Quote:
Zo ging het nou altijd, wat ze ook maar aan het doen was. Tandenpoetsen bijvoorbeeld. Wanneer Spin zag dat de tandpasta bijna op was en er nieuwe moest komen, precies op dat moment, dacht ze aan Kikker, wat natuurlijk heel raar was. Want Kikker had niets met tanden poetsen te maken, en ook niet met alle andere dingen die spin deed en die door Kikker werden verstoord zoals ontbijten, een boek lezen, slapen of naar een documentaire over slangen kijken. En ook als het stormde, ja vooral dan, kon Spin Kikker maar niet uit haar hoofd zetten. Niet dat Kikker nou zo aardig was. Integendeel, ze was eigenlijk gewoon onaangenaam. Ze vroeg Spin nooit mee voor een blokje om, het kon haar niets schelen of Spin het warm had, of koud, of iets er tussenin. Maar het ergste was dat Kikker altijd NEE zei.
Mooie tekst:
Kikker heb je zin in een ijsje?
Nee, laat maar lekker smelten in de zon.
Het verhaal:
Maar al die NEE’s waren verschillend. Sommige NEE’s begreep Spin gewoon niet, andere NEE’s waren raadselachtig, er zaten NEE’s tussen waar Spin geen verklaring voor had …
Mijn leesbeleving:
Wederom is dit boek weer een lust voor het oog. Prachtige en kleurrijke illustraties die iedere keer als je ze ziet weer iets nieuws aan je laten zien. Ik en mijn dochter vinden dat genieten. Alles op de illustraties leeft en heeft een functie. Om je te doen lachen, te doen verbazen of te ontroeren.
Spin is prachtig geïllustreerd en komt in alles wat zij doet daadwerkelijk tot leven. Je hebt eerst niet eens door dat je naar een Spin kijkt die haar tanden poetst om je even later af te vragen hebben Spinnen tanden? Hoe ze een boek leest, slaapt, tv kijkt. Hoe haar spinnenweb een goed georganiseerde chaos is. Ik en mijn dochter wilden gelijk de natuur in rennen om een spinnenweb te spotten waar net zo’n spin als Spin leefde. Je leert als volwassene weer magisch denken wat heerlijk is. En je geniet van je dochter die rake en grappige opmerkingen maakt over het verhaal.
Eerst begrepen we de plot en de clou niet. Maar ik zie het hele verhaal als een poging tot het op filosofische manier fileren van het waarom van het zeggen van Nee door vriendje Kikker. Al voelde ik een diep medeleven met Spin die maar analyseerde, onderzocht, doordacht en meedroeg. Haar koppie overvol haar hersenen tot op topniveau bezig. En Kikker die maar een koele Kikker blijft en maar stoïcijns Nee blijft zeggen. Weliswaar met uitleg maar toch.
Net als je denkt waar gaat dit heen helpen de natuur elementen een handje. Tegen fastfood van nieuwe sociale contacten zou ik ook geen nee zeggen. Vooral als alles wat je dacht te hebben in een klap weggevaagd lijkt.
Ik trek er de lessen uit: materialisme moet je loslaten en je kunt dat. Omdat hernieuwde warmte, naastenliefde, contact op wederzijds respect en niveau zoveel meer biedt. Leren los te laten wat je had en samen durven ontdekken van nieuwe horizonten. En er dan achter komen dat vriendschap, gedeeld eten en drinken het hart en de ziel meet verwarmen en verrijken dan materialen.
En je kunt blijven rouwen om een verloren gaande vriendschap maar als je eerlijk bij jezelf te rade gaat kan de conclusie ook zijn dat er nooit sprake was van vriendschap. Dus dat je ook doe gevoelens kunt loslaten en zonder schuldgevoel kunt beginnen met een schone lei.
Ik heb diep respect en bewondering voor Spin. Haar doorzettingsvermogen en haar tomeloze inzet om iemand te blijven waarderen en koesteren terwijl diegene allang bewezen heeft dit niet waard te zijn.
Noemi Vola is er opnieuw in geslaagd mijn hart te veroveren en me te doen reflecteren op mijn eigen leven. Ook veroverde ze opnieuw het hart van mijn dochter. Vele uurtjes geboren van de illustraties en het verhaal. Al was het deze keer even puzzelen hoe we alles moesten interpreteren.
In de toekomst lezen en recenseren we graag opnieuw een boek van Noemi Vola. Met recht een groot creatief talent. Mooi dat uitgeverij Parade haar het podium biedt dat zij verdient.
Mijn mening:
Ik geef 4 sterren.
Een prachtige, oogstrelende, schitterende en diep gelaagde zicht en gevoelsbeleving. De woorden die nog meer tot uitdrukking komen in de kleurrijke illustraties. Uniek op hun eigen manier. Iedere keer ontdek je weer wat nieuws. Een verhaal met een boodschap al was het voor ons even puzzelen.
Filosofisch rijk en reflecterend. Vol belangrijke levenslessen. Op het gebied van vriendschap, wederzijds respect, delen en elkaar helpen en echt zien.
Hartelijk dank dat we dit “rijke” boek mochten lezen en recenseren uitgeverij Parade.
Nee, nee en nog eens nee
Vertaald uit het Italiaans:
No, no e no
Vertaald door:
Marion Everink
Auteur en illustratrice:
Noemi Vola
Bron: www.planetatangarina.com
Noemi Vola is auteur en illustrator.
Noemi, geboren in 1993, is een Italiaanse auteur en illustrator. Sinds 2017 werkt ze in de kinderboekenindustrie en werkt ze samen met Italiaanse en buitenlandse uitgeverijen.
Sommige van haar boeken hebben prijzen en onderscheidingen gewonnen, zoals de "Cicla Best International Illustrated Book Award", samengesteld door de China Shanghai International Children's Book Fair (2021); de Italiaanse nationale prijs "Nati per leggere" (2019); een selectie voor de tentoonstelling "Outstanding Picturebooks", samengesteld door dPICTUS op de Frankfurter Buchmesse (2018); en de Serpa International Award for Picturebooks, samengesteld door Planeta Tangerina (2018). Voor de podcast gebaseerd op het boek "Over het ongelukkige leven van wormen" kreeg ze een speciale vermelding bij de BRAW Ragazzi Cross Media Award 2022. Haar illustraties werden geselecteerd voor de Bologna Children's Book Fair in 2019 en 2022. Ze woont momenteel in Bologna.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Parade in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: Parade
Genre: kinderboek
Cover en flaptekst:
Een rijk geïllustreerde en levendige cover. Qua kleuren en beleving. Ik zie insecten door de lucht vliegen, te hrs een zon. Een spin met twee lekkere ijsjes in haar pootjes. Ze kijkt naar een wat lijkt op een pad of kikker die stoïcijns kijkend met de rug naar de spin toegekeerd in een vijver zit te midden van bloeiende bloemen en gras.
Een filosofische flaptekst waarin een spin de onderliggende betekenis van het woord nee probeert te doorgronden van vriendje kikker.
Quote:
Zo ging het nou altijd, wat ze ook maar aan het doen was. Tandenpoetsen bijvoorbeeld. Wanneer Spin zag dat de tandpasta bijna op was en er nieuwe moest komen, precies op dat moment, dacht ze aan Kikker, wat natuurlijk heel raar was. Want Kikker had niets met tanden poetsen te maken, en ook niet met alle andere dingen die spin deed en die door Kikker werden verstoord zoals ontbijten, een boek lezen, slapen of naar een documentaire over slangen kijken. En ook als het stormde, ja vooral dan, kon Spin Kikker maar niet uit haar hoofd zetten. Niet dat Kikker nou zo aardig was. Integendeel, ze was eigenlijk gewoon onaangenaam. Ze vroeg Spin nooit mee voor een blokje om, het kon haar niets schelen of Spin het warm had, of koud, of iets er tussenin. Maar het ergste was dat Kikker altijd NEE zei.
Mooie tekst:
Kikker heb je zin in een ijsje?
Nee, laat maar lekker smelten in de zon.
Het verhaal:
Maar al die NEE’s waren verschillend. Sommige NEE’s begreep Spin gewoon niet, andere NEE’s waren raadselachtig, er zaten NEE’s tussen waar Spin geen verklaring voor had …
Mijn leesbeleving:
Wederom is dit boek weer een lust voor het oog. Prachtige en kleurrijke illustraties die iedere keer als je ze ziet weer iets nieuws aan je laten zien. Ik en mijn dochter vinden dat genieten. Alles op de illustraties leeft en heeft een functie. Om je te doen lachen, te doen verbazen of te ontroeren.
Spin is prachtig geïllustreerd en komt in alles wat zij doet daadwerkelijk tot leven. Je hebt eerst niet eens door dat je naar een Spin kijkt die haar tanden poetst om je even later af te vragen hebben Spinnen tanden? Hoe ze een boek leest, slaapt, tv kijkt. Hoe haar spinnenweb een goed georganiseerde chaos is. Ik en mijn dochter wilden gelijk de natuur in rennen om een spinnenweb te spotten waar net zo’n spin als Spin leefde. Je leert als volwassene weer magisch denken wat heerlijk is. En je geniet van je dochter die rake en grappige opmerkingen maakt over het verhaal.
Eerst begrepen we de plot en de clou niet. Maar ik zie het hele verhaal als een poging tot het op filosofische manier fileren van het waarom van het zeggen van Nee door vriendje Kikker. Al voelde ik een diep medeleven met Spin die maar analyseerde, onderzocht, doordacht en meedroeg. Haar koppie overvol haar hersenen tot op topniveau bezig. En Kikker die maar een koele Kikker blijft en maar stoïcijns Nee blijft zeggen. Weliswaar met uitleg maar toch.
Net als je denkt waar gaat dit heen helpen de natuur elementen een handje. Tegen fastfood van nieuwe sociale contacten zou ik ook geen nee zeggen. Vooral als alles wat je dacht te hebben in een klap weggevaagd lijkt.
Ik trek er de lessen uit: materialisme moet je loslaten en je kunt dat. Omdat hernieuwde warmte, naastenliefde, contact op wederzijds respect en niveau zoveel meer biedt. Leren los te laten wat je had en samen durven ontdekken van nieuwe horizonten. En er dan achter komen dat vriendschap, gedeeld eten en drinken het hart en de ziel meet verwarmen en verrijken dan materialen.
En je kunt blijven rouwen om een verloren gaande vriendschap maar als je eerlijk bij jezelf te rade gaat kan de conclusie ook zijn dat er nooit sprake was van vriendschap. Dus dat je ook doe gevoelens kunt loslaten en zonder schuldgevoel kunt beginnen met een schone lei.
Ik heb diep respect en bewondering voor Spin. Haar doorzettingsvermogen en haar tomeloze inzet om iemand te blijven waarderen en koesteren terwijl diegene allang bewezen heeft dit niet waard te zijn.
Noemi Vola is er opnieuw in geslaagd mijn hart te veroveren en me te doen reflecteren op mijn eigen leven. Ook veroverde ze opnieuw het hart van mijn dochter. Vele uurtjes geboren van de illustraties en het verhaal. Al was het deze keer even puzzelen hoe we alles moesten interpreteren.
In de toekomst lezen en recenseren we graag opnieuw een boek van Noemi Vola. Met recht een groot creatief talent. Mooi dat uitgeverij Parade haar het podium biedt dat zij verdient.
Mijn mening:
Ik geef 4 sterren.
Een prachtige, oogstrelende, schitterende en diep gelaagde zicht en gevoelsbeleving. De woorden die nog meer tot uitdrukking komen in de kleurrijke illustraties. Uniek op hun eigen manier. Iedere keer ontdek je weer wat nieuws. Een verhaal met een boodschap al was het voor ons even puzzelen.
Filosofisch rijk en reflecterend. Vol belangrijke levenslessen. Op het gebied van vriendschap, wederzijds respect, delen en elkaar helpen en echt zien.
Hartelijk dank dat we dit “rijke” boek mochten lezen en recenseren uitgeverij Parade.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Boekenpearls76
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
Twee zussen groeien op in de meedogenloos snel veranderende miljoenenstad Singapore met de hoge verwachtingen van hun moeder. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
