S.A.H.R.-a

Recensie van:
S.A.H.R.-a
‘Ach…’ Ik liet haar los en duwde mijn hoofd in het kussen. ‘Uiteindelijk is Sahra maar een ding.’
Ik zei het, het was waar. Maar waarom kromp mijn maag dan zo krampachtig samen?
Ruimtebrekers
Deel 1
Auteurs :
Anaïd Haen:
Anaïd Haen is moeder van drie kinderen, die het heerlijk vinden om naar verhalen te luisteren. Haar allereerste roman bestond uit een serie verhalen die zij haar kinderen voor het slapengaan vertelde. De avonturen van Tim Dirksen (die ook Dirkje Dapper was) werd ook door Anaïd geïllustreerd. Het verscheen in beperkte oplage, drie exemplaren van het kopieerapparaat, en kreeg een ereplaats in haar boekenkast.
Anaïd houdt van alle soorten verhalen en schrijft voor alle leeftijden. Ze heeft een lichte voorkeur voor verbeeldingsliteratuur. Ze vindt dat er niets mooiers is dan een – toekomstige – eigen wereld bedenken, maar Anaïd maakt regelmatig uitstapjes naar het hier en nu. Haar oeuvre beslaat een breed terrein. Van Sinterklaasvoorstellingen tot deurstoppende verhalenbundels en van sciencefiction, thrillers en kinderboeken tot muzikale fantasyromans. Ze werkt onder andere samen met Django Mathijsen en Cocky van Dijk, en is recentelijk een prentenboekproject begonnen met illustrator René Hazebroek. Met haar korte verhalen doet ze vaak mee aan schrijfwedstrijden. Dit leverde haar verschillende nominaties op en veel eerste prijzen. In 2010 won zij de Unleash Award. Met veel plezier organiseert zij jaarlijks dé schrijfwedstrijd voor fantasten: Fantastels.
Anaïd schreef samen met Django Mathijsen voor De Vier Windstreken het jeugdboek De raketwedstrijd. Voor meer informatie kun je kijken op www.anaidhaen.nl.
Django Mathijsen
Django Mathijsen werd in 1966 geboren als zoon van beroepsmusici. Hij zat als tiener al als jazzorganist op het podium en componeert nog steeds muziek, zoals bijvoorbeeld voor Sinterklaasmusicals. Hij is ook afgestudeerd aan de TU Eindhoven en heeft tientallen jaren als wetenschapsjournalist gewerkt voor tijdschriften zoals Kijk, Panorama en Zo zit dat. Hij was ook robotdeskundige achter de schermen bij de prijswinnende tv-programma’s Robot Wars (met een kijkcijferrecord van 6,9 miljoen kijkers) en TechnoGames (de Olympische spelen voor robots).
Als schrijver heeft hij talloze prijzen gewonnen waaronder de Grote Brugse Boekhandel Fantasy Award en Trek Sagae. Hij is de enige schrijver die meer dan één keer de Unleash Award heeft gewonnen (drie keer om precies te zijn). Zijn verhalen zijn in Nederland en Amerika verschenen en vertaald in het Frans, Hebreeuws, Roemeens, Grieks en Galicisch. De laatste jaren is hij steeds meer gaan samenwerken met schrijfster/illustratrice Anaïd Haen. Samen hebben ze onder andere thrillers en kinderboeken geschreven. Met een van hun kinderverhalen hebben ze een Eervolle Vermelding gewonnen bij de John Flandersprijs.
Voor meer informatie over Django kun je kijken op www.djangomathijsen.nl.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar E-book ontvangen van uitgeverij Zilverspoor in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour o.l.v. Natascha van Limpt.
Uitgeverij:
Zilverspoor
Genre:
Sciencefiction / Fantasy
Cover en flaptekst:
Een zwarte achtergrond, een jonge dame met donkerblonde haren, zwaarbewapend en in het zwart gekleed staat met haar rug naar mij toe. De aarde en een ruimteschip op haar rug geprojecteerd. Wie is zij? Deze afbeelding maakt me nieuwsgierig naar dit verhaal en nodigt me tot lezen uit.
Mooie tekst:
Samen met zijn s.a.h.r.-a moet Montana alles uit de kast trekken om huis en haard te verdedigen.
Het verhaal:
Wat als er geulen zijn in de ruimte, net zoals de vaargeulen in het poolijs?
RUIMTEBREKERS
‘We gaan eerst verkennen.’ Ik knikte naar de top van de heuvel. ‘Laatste stuk op de buik.’
‘Ja.’ Ze nam meteen het voortouw en liep in gebogen houding, af en toe haar handen gebruikend, de heuvel op. De raketwerpers staken uit en vormden een X op haar rug. Zo, belicht door het fel brandende vuur achter de heuvel, leek haar silhouet dat van een enorme spin met vier beweeglijke en vier stijve poten.’
Na bijna vijfentwintig jaar dé barman van het ruimtedorp Diastima te zijn geweest, besluit Montana Leemhoed dat zijn negenenzestigste verjaardag het goede moment is om met pensioen te gaan.
Hij neemt de LasVegas – zijn kroeg, tevens woonhuis én ruimteschip – en zijn huishoudrobot Sahra mee naar Viva, het door hem geterravormde planeetje dat in een dunbevolkt deel van de ruimte hangt. Daar gaat hij zijn memoires schrijven.
Montana's rust is echter van korte duur. Vlak boven Viva halen privébewakers het door filibustiers gekaapte vrachtschip de Hirundo in. Bij het gevecht dat volgt, stort de Hirundo, beladen met onder andere duizenden s.a.h.r.-c's, neer. De ruimtekapers zitten vast op Viva. Hun enige uitweg is de LasVegas.
Samen met zijn s.a.h.r.-a moet Montana alles uit de kast trekken om huis en haard te verdedigen.
Mijn leesbeleving:
Vanaf het begin bevond ik mij in de directe omgeving van Montana Leemhoed en zijn huishoudrobot S.a.h.r.-a. Toch duurde het een poosje om aan alle personages en de omgeving te wennen.
Met name de interactie tussen Montana en zijn s.a.h.r.-a fascineerde me maar vond ik ook curieus. Hoe een robot zo geavanceerd maar tegelijk ook zo menselijk over kan komen. Doordat de schrijfstijl beeldend is werd ik dus telkens meer bij de hand meegenomen en wende en leerde ik snel.
Kleuren hadden diverse betekenissen en uitwerkingen. Opladen op de juiste tijden was van cruciaal belang. Montana zijn wens om te genieten van zijn pensioen bleek een utopie. Doordat gevaar van alle kanten dreigde was actie vereist.
Als dan op zo’n moment je vitale functies gaan opgeven en je huishoudrobot steeds meer geavanceerde medische handelingen moet uitvoeren om je op te lappen dan komt dat de ultieme verdediging niet ten goede. Montana vertoonde vele fysieke gelijkenissen net The King in zijn hoogtij dagen. Letterlijk en figuurlijk een doorgewinterde fan.
De diverse liedteksten van The King of Elvis passende bij situaties vond ik mooi. De personages zijn met oog voor detail uitgewerkt en gaan de dialoog met elkaar aan. Ook maken ze een ontwikkeling door. Hetzij zelfinzicht en terugkijken op memoires of progressie in functioneren.
Niet alle personages konden mijn goedkeuring wegdragen. Vele gunde ik een enkele reis met bijvoorbeeld een komeet of meteoriet zodat zij geen schade meer konden berokkenen. Goh wat werkten sommige personages me ip het gemoed iets met het bloed onder de nagels weg halen.
Ook de vraag zullen robots in de toekomst alle functies van de mens overnemen en hun bestaan inferieur maken aan die van robots? Een gedachte die mij gedurende het lezen bezig bleef houden. Me puzzelde en scherp hield. Me geboeid door liet lezen.
De meedogenloze oorlogsvoering zonder last te hebben van je geweten vond ik huiveringwekkend. Het maakte het nog erger doordat dit zij aan zij ging met heelal schuim of piraten. Dat maakte het uiterst dodelijk. Ik hoop niet dat oorlogvoerende landen van heden ten dage op dit soort ideeën komen.
En ik was in de veronderstelling dat je géén gevoelens kon ontwikkelen voor “dingen”. Maar toch greep het me ongelooflijk bij de keel. S.a.h.r.-a’s doen en laten deden wat met mijn brein en fysiek. Ze kroop onderhuids en boorde gevoelens van heimwee en verlies bij mij aan. Vooral toen alles voor haar onomkeerbaar veranderde.
Maar dat was buiten haar waard, Montana, gerekend. Die bleef onverminderd hoop houden. Met behulp van bondgenoot achtige vriendschap de strijd aan gaan is heroïsch knap. Vooral als je niet topfit bent.
Na een tumultueuze achtbaanachtige reis door het heelal is de plot overrompelend en vraagt naar een vervolg. Ik kijk uit naar een vervolg omdat ik uitkijk naar een hereniging die zijn weerga niet kent.
Mijn mening:
Ik geef 4 sterren.
Anaïd Haan en Django Mathijsen zijn erin geslaagd om me een perfecte symbiose tussen mens en geavanceerde techniek te tonen en te laten voelen. Een beeldende en filmische schrijfstijl dragen daaraan bij.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt gewerkt. Je ziet ze voor je, hoort ze praten en je ontwikkelt gevoelens voor hen. Spanning, intrige, penibele en fatalistische situaties wisselen af met die van vriendschap en bondgenootschap. Je blijft continu waakzaam ook al lijkt alles op het eerste gezicht pais en vree.
Dit verhaal is leerzaam en reflecteert. Doet je nadenken en doordenken.
De plot vraagt om een vervolg. Een vervolg waarvoor ik graag aan boord stap bij Montana om de galaxcy te trotseren.
Anaïd Haan en Django Mathijsen hartelijk dank dat ik jullie verhaal mocht lezen en recenseren voor de blogtour.