Vreemd bloed

Recensie van:
Vreemd bloed
Liefde
Vurig vlammend, lust of houden van?, liefde voor je familie, vrienden, werk, passioneel of platonisch.
Haat
Diepgeworteld, sluimerend, vanuit tunnelvisie of met oogkleppen op?, meedogenloos, nietsontziend, gitzwart.
Moord
Vanuit angst, gewetenloos, vanuit haat of is het een daad van liefde om de wereld te behoeden voor nog meer schade?
Auteur:
Marly van Otterloo
Marly van Otterloo schreef scenario’s voor o.a. Flikken Maastricht. Na twee romans en ruim twintig kinderboeken verscheen in 2024 haar thrillerdebuut Nadorst.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar e-pub ontvangen van De Crime Compagnie voor mijn recensie en deelname aan de blogtour rondom de Epub. Tevens geluisterd als luisterboek via Podimo als ik even niet kon lezen
Voorlezer:
Karin Douma:
Een krachtige, goed intonerende en op de juiste momenten het juiste gevoel aanvoelend en uitsprekende stem. Het toch al boeiende en spannende verhaal naar een nog grotere hoogte tillend. Ik vind ook dat de personages door het timbre van haar stem nog meer gaan leven. Ik luister graag naar door Karin Douma ingesproken luisterboeken. Hulde.
Uitgeverij:
De Crime Compagnie
Genre:
Thriller
Cover en flaptekst:
Een schitterend kleurenspel. Een ouderwets breekbaar ogend kopje met koffie. Doet me denken aan mijn oma haar servies. Maar ook gelijk is het zuivere koffie? Bloedspetters die mooi contrasteren met het groene. Groen van jaloezie, rood van liefde, haat of een bloedband symboliserend.
Een nieuwsgierig makende flaptekst.
Mooie tekst:
There’s no such a thing as altruism. No such thing as a truly selfless act. We always get paid, one way or another.
Haha Lung, Mind control: The Ancient Art of Psychological Warfare
Quote:
PROLOOG
Als ze haar glas naar haar kamer had meegenomen, was ze nooit terug naar beneden gegaan. Op de eerste etage brandt alleen een schemerlamp. Meer is ook niet nodig, de gasten liggen allemaal in bed.
Haar stappen worden gedempt door het hoogpolige tapijt. Bij haar weten is ze de enige op de overloop, maar daarin vergist ze zich. Plotseling voelt ze twee sterke handen in haar rug, het volgende moment verliest ze haar evenwicht en vliegt ze door de lucht. In een reflex kijkt ze achterom, probeert de leuning te grijpen. Die is buiten bereik. Als een lappenpop duikelt ze het donkere gat in.
De trap telt vierentwintig treden, weet ze. Eeuwenoude eikenhouten treden, kaal en in het midden uitgesleten, het verleden van Villa Rietsteijn opgeslagen in elke splinter. Duizenden keren is ze eroverheen gelopen. Wat haar betreft is het trappenhuis hét visitekaartje van het zorghotel.
Haar doodskreet komt diep vanuit haar keel. Dan knalt haar hoofd op de stenen vloer, gevolgd door haar rechterschouder. Ze hoort haar botten breken als de takken van een oude boom. Haar linkerbeen verdwijnt in een vreemde hoek onder haar lichaam, maar de klap in haar rug geeft de genadeslag. Als een hoopje natte was blijft ze liggen.
Voordat ze het bewustzijn verliest, ziet ze in een laatste flits goud boven zich flonkeren.
Goud, behorend aan degene die haar van de trap heeft geduwd.
Het verhaal:
Mare lost de belofte aan haar overleden oma in door een week te helpen in een afgelegen zorghotel. Ze kan het prima vinden met de oude gasten, maar de sfeer onder de vrijwilligers is ronduit giftig. Vooral haar supervisor Wilma maakt haar het leven zuur. Wanneer Mare zich uitspreekt, is ook zij niet meer veilig.
Tegelijkertijd groeit haar onrust over het thuisfront. Haar partner Harold reageert uiterst eigenaardig op een anonieme beschuldiging van ‘moordenaar’ aan zijn adres. En waarom vertelt hij niets over de nachtelijke bezoekjes van een vrouwelijke collega?
Terwijl Mare wanhopig probeert de waarheid te achterhalen, valt er een dode.
Mijn leesbeleving:
Personages:
De proloog komt gelijk krachtig binnen. Dit wordt veroorzaakt door de beeldende schrijfstijl. Waardoor de scenes zich onderhuids nestelen. Tevens vormt de proloog een krachtige springplank naar de rest van het verhaal. Je wordt nieuwsgierig naar het volledige verhaal.
Het verhaal wordt afwisselend vanuit drie personen beleefd. Mare, Harold en Wilma. Mare is de vriendin van Harold. Harold is weduwnaar en vader van dochter Bobby.
Mare gaat een week werken in een zorghotel. Daar maakt ze kennis met opperhoofd of supervisor Wilma. Een serpent pur sang die zorgt voor een uiterst giftige sfeer onder de medewerkers.
De setting deed me denken aan het boek Josephine van Anne-Laure van Neer en Het huis met het blauwe dak van Margareth Hillebrandt. Al zijn de perspectieven, de mindset en de lijn van het verhaal anders. Dezelfde galgenhumor, de giftige en dreigende ondertonen, het wantrouwen, de roddels, zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Dan is het nog rustig en tam in het tehuis waar Hendrik Groen woont.
De woorden liefde, haat en moord vormen een rode draad door dit verhaal. Ook in Harolds leven overheersen mysterie, geheimen, haat en nijd en daaruit voortvloeiende moordneigingen. Bij Harold tast je lange tijd in het duister naar wat er speelt. Visuele bedreiging maar uit welke hoek en waarom? Zijn het uitglijers in familiaire, professionele of amoureuze sferen?
Bij Mare is de toon en setting alleen al uiterst giftig waarbij je meermaals misselijk wordt van alle galspuwerij. De humor en vertedering vind je bij de gasten. Maar ook zij kunnen ondanks een vertroebelde geest vlijmscherp uit de hoek komen.
De personages zijn geloofwaardig en met oog voor detail uitgewerkt. Ze komen daadwerkelijk tot leven tijdens het lezen. Sommige sluit je gelijk in je hart en anderen zie je liever gaan.
Alle verhaallijnen komen samen in een meedogenloos crescendo dat leidt tot een ijzersterke plot.
Ik ben zeer aangenaam verrast door dit schrijftalent van Marly van Otterloo.
Ik lees en recenseer graag meer boeken van haar.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan deze blogtour.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een meeslepend, meedogenloos, giftig, hartverscheurend, passioneel, diepgaand verhaal. Maar ook vol venijn, humor en hart voor de zaak.
Liefde die diepgeworteld is op mentaal en fysiek vlak, of slechts berustend op lust en zorgt voor jaloezie, achterdocht, verzengende haat die uitmondt in onomkeerbare daden. Vilein en vlijmscherp.