Twee verstrengelde jonge mensen

In Normale mensen van auteur Sally Rooney volgen we twee jonge mensen, de rijke Marianne en de plattelandse Connell. Normale mensen draait om de relatie tussen deze twee personages, die schommelt van liefde naar onbegrip en dan weer naar liefde. Het is een relatie die je, als lezer, raakt en tegelijkertijd verwart.

Persoonlijk vond ik Normale mensen een erg goed boek. De personages die erin zitten, en dan met name uiteraard Marianne en Connell, zijn uitmuntend uitgewerkt. Marianne is een complex persoon, die soms niet weet wat ze met zichzelf aanmoet en soms ook niet weet hoe ze zichzelf uit een slechte, soms zelfs gevaarlijke situatie moet verwijderen. Iemand die de grens opzoekt. Iemand die pijn opzoekt, maar tegelijkertijd een confrontatie met haar gevoelens vermijdt. In dat opzicht is Connell haar tegenpool. Hij is op het eerste gezicht soms een beetje dom, in de zin dat hij een bord voor zijn hoofd lijkt te hebben. Zekere voor de hand liggende zaken merkt hij niet op, terwijl ze recht voor zijn neus staan. Maar hij ontwikkelt zich: hij opent zich voor zijn gevoelens en negeert ze niet. Hij gaat op onderzoek uit en ontdekt wat hij voelt. Soms weet hij alleen nog steeds niet wie hij is en wat hij wil, en dat merk je als lezer heel erg. Het contrast tussen deze twee personages maar ook hun overeenkomsten, zijn intrigerend en meesterlijk uitgewerkt. Marianne als meisje uit een rijk milieu, die nooit hoeft na te denken over geld, en Connell, een jongen wiens moeder als schoonmaker werkt bij Marianne thuis en die ieder moment moet na denken of hij wel geld heeft voor huur of school. Dat deze twee personages elkaar raken en toch zo veel delen, is zo goed beschreven. Ondanks hun totale verschillende werelden komen ze toch samen en begrijpen ze elkaar als geen ander.

Naast het feit dat dit boek een perfecte karakterstudie is, is de schrijfstijl van Rooney ook uniek. Ze schrijft dialogen zonder aanhalingstekens, waardoor je soms het onderscheid tussen gedachtespinsel en uitspraak niet kunt vatten als lezer. Dit was eerst een struikelpunt, maar ik zette me hier al snel overheen. Het boek vloeide als het ware. De gedachten van Marianne staken sterk af tegen wat ze zei, terwijl er niet echt een goede grens was. Hierdoor was er een vreemde schommelende balans tussen wat iemand nu echt voelt en wat iemand zegt. Naast haar schrijfstijl, was haar manier van uitdrukken ook gedetailleerd en fantastisch. Rooney weet perfect bepaalde emoties te vatten in mooie zinnen, zinnen die je soms twee keer moet lezen om ze helemaal te begrijpen. Zinnen die herkenbaar zijn, en toch vervreemdend vanwege de specificiteit ervan.

Al met al is Normale mensen van Sally Rooney een boeiend, diepgaand werk dat de unieke, soms pijnlijke relatie tussen twee jonge mensen die met zichzelf, met elkaar en met hun levens worstelen blootlegt. Een boek dat al haar lof, nominaties en prijzen dubbel en dwars verdient. Daarom geef ik het 4.5 sterren.