Thriller van eigen bodem.

3 sterren! Het verhaal is origineel en ik ben ook ontzettend benieuwd wie Truth or Dance nu eigenlijk is. Je wordt telkens op het verkeerde been gezet en het is ontzettend moeilijk om te raden wie het nu echt is. Dit heeft Thijssen echt super goed voor elkaar gekregen. Op thrillerniveau is het boek daarom ook echt erg goed, omdat je telkens bezig bent je af te vragen wat er precies aan de hand is, wie het op India en haar vriendinnen gemunt heeft en wat het uiteindelijke doel van Truth or Dance is.

Wat ik persoonlijk wat minder vond, is dat het verhaal heel erg 'kaal' aanvoelt. Ik weet niet of dit alleen voor mij geld, maar het verhaal voelde af en toe leeg aan omdat er zo weinig tijd besteed wordt aan het uitbouwen van de wereld van Truth or Dance. Ook al kennen wij Den Haag natuurlijk een beetje, en het conservatorium misschien ook wel, waren een paar meer beschrijvingen wel op z'n plaats geweest. Ook vond ik de personages, en dan heb ik het vooral over Nikki, Zoë en Lisa, moeilijk uit elkaar te houden. Ik had niet per se het idee dat ze diverse persoonlijkheden waren. Ze hadden met z'n drieën bijna één persoon kunnen zijn. India daarentegen vond ik een interessant personage, omdat ze karaktertrekken heeft die haar uniek maken: ze is ambitieus, vergevingsgezind, maar soms ook een beetje wispelturig. Ik denk dat ik uit het hele verhaal Raven het interessantste vond, puur omdat Raven erg mysterieus overkwam en ook constant als verdachte werd opgezet.

Helaas vond ik sommige dingetjes ook wat problematisch aan het boek. De hele balletcultuur was goed opgezet, maar af en toe had ik gehoopt dat een personage zich zou verzetten tegen de strenge dieetcultuur. Ook vind ik het redelijk problematisch dat het hoofdpersonage een keer haar zus 'fatshamed' en dat er een keer een personage 'overduidelijk gay' wordt genoemd. Aan de ene kant kan ik misschien nog begrijpen dat dit een portret moet zijn van onze polariserende samenleving en dat dit tieners zijn (die nou niet allemaal even goed snappen hoe erg zulke opmerkingen zijn), maar aangezien het nergens wordt aangekaart of bekritiseerd vond ik dit wel ontzettend jammer en dus enigszins problematisch. Voor mij woog dit dus wel mee met de uiteindelijke beoordeling.

Het laatste stukje aan het eind van het verhaal, waar 'Truth or Dance' aan het woord komt, vond ik interessant. Ik had al zo'n vermoeden dat één bepaald personage in die scène een connectie had met de whatsapp groep / het personage, dus dat was even een 'eureka'-momentje. Maar om eerlijk te zijn zitten er nog te veel mogelijkheden in mijn hoofd om definitief een verdachte uit te spreken! Dat heeft Thijssen dus ontzettend goed gedaan.

Kortom: in mijn ogen is Truth or Dance een goede thriller, maar valt er wat te wensen over de opbouw van de wereld waarin de personages leven en de personages zelf.