Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Meeslepende en spannende roman

Greet Braem 14 oktober 2024 Hebban Recensent

De Britse Santa Montefiore (1970) brengt al meer dan vijfentwintig jaar boeken uit. Ze schrijft vooral standalones, maar heeft ook de succesvolle 'Deverill'-serie op haar naam staan. Met Pixie Tate heeft ze een nieuw personage gecreëerd, dat naar alle waarschijnlijkheid in drie boeken haar opwachting zal maken. Schaduwen van de tijd, het eerste in de rij, werd door Erica Feberwee naar het Nederlands vertaald. De romans van Montefiore brengen steeds een portie romantiek en mysterie, en dat is dit keer niet anders. Opvallend is de paranormale insteek waarvoor gekozen werd, maar ook dat gebeurde al eerder.

'Na een aarzelende start, waarin vooral het paranormale enige scepsis kan veroorzaken, volgt een geweldig verhaal.' – recensent Greet

De auteur neemt ons mee naar het Engelse Cornwall in 2013. Het gezin Talwyn is van het drukke Londen verhuisd naar St Sidwell Manor, het landhuis dat ze hebben geërfd. De sfeer voelt echter niet goed: 's nachts horen ze een vrouw huilen en in het dorp wordt gezegd dat het spookt op het domein. Gelukkig is Pixie Tate bereid te komen helpen; zij is helderziende en heeft ervaring met dolende zielen die gevangen zitten tussen twee werelden. Ze ontdekt dat ene Cordelia treurt om de verdwijning van haar zoontje meer dan honderd jaar geleden. Pixie is de aangewezen persoon om te helpen, want zij kan 'tijdglijden'. Dat betekent dat ze in een soort van trance naar het verleden kan reizen en daar voor korte tijd bezitnemen van het lichaam van iemand anders; op die manier kan ze lang vervlogen gebeurtenissen observeren.

'"Het is geen geest. Het is een dode ziel," verklaarde Antoinette nadrukkelijk. "En ze zit gevangen. Iemand moet het arme schepsel de weg wijzen naar het Licht."'

Voor menig nuchtere geest schrikt dit uitgangspunt wellicht ietwat af. En toegeven, deze introductie tot het eigenlijke verhaal, dat zich in 1895 zal afspelen, is het minst aantrekkelijke stuk van het boek. De auteur blijft te lang hangen bij de ongelukkige ziel, bij de kille energie die in het huis hangt. Doorlezen is de boodschap, want zodra Pixie – in haar nieuwe rol als gouvernante van Cordelia's gezin - in het Victoriaanse tijdperk beland is, ontvouwt zich een prachtige vertelling. Vanaf dat moment kan Montefiore uitblinken in dat wat ze zo goed kan: ze zet een sterke tweede verhaallijn met intrigerende personages neer en laat een ontluikende liefdesrelatie zo intens van de bladzijden spatten dat je helemaal meegesleept wordt.

Vanzelfsprekend gaat dit gepaard met een nieuw rondje personages introduceren. Naast Cordelia, haar man Ivan en de kinderen Robert en Felix, zijn er Ivans broer Cavill en de arbeiders waar het gezin verantwoordelijk voor is. De belangrijkste personages worden goed uitgewerkt; vanaf het begin is duidelijk dat Ivan in tegenstelling tot zijn broer Cavill geen greintje warmte in zich heeft en dat ook de twee kinderen een heel verschillend karakter hebben. Terwijl zij hun leven leiden, probeert Pixie te ontdekken wat de verdwenen Felix is overkomen.

De gebeurtenissen in het verleden nemen heel duidelijk de regie over, slechts af en toe is er een sprong terug naar het heden. En dat is fijn, want als lezer wil je vooral in 1895 vertoeven. Het verhaal dat zich daar ontspint, heeft immers alles te bieden waar je op hoopt; het is meeslepend, hard, lief en spannend. Montefiore is ontzettend sterk in beschrijvingen, met name de natuur met alle daarin aanwezige planten, bloemen, vogels en vlinders krijgen de nodige aandacht. De auteur gebruikt graag veel adjectieven om locaties en personen kleur te geven, en ook vergelijkingen en metaforen zijn haar niet vreemd. Zo heeft ze het bijvoorbeeld over witte huizen die zich aan de hellingen vastklampen als mosselen aan een rots. Ze vergeet ook geen moment te benadrukken in wat voor tijd Pixie is beland, een mannenwereld, waarin de mening van vrouwen van generlei belang was, waarin vrouwen geen eigen ambities konden of mochten koesteren.

Conclusie? Na een aarzelende start, waarin vooral het paranormale enige scepsis kan veroorzaken, volgt een geweldig verhaal. Santa Montefiore heeft met Schaduwen van de tijd een meeslepende en spannende roman met een bevredigend einde afgeleverd.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een mysterieus boek' en 'Lees een jong boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Greet Braem

Gesponsord

Een diepgravend onderzoek naar de meest mysterieuze politieke moord van de 20e eeuw, die op de Amerikaanse president John F. Kennedy.