Ga niet naar het Hazel Woud

Alice is op de vlucht met haar moeder. Ze hebben geen plaats die ze thuis noemen. Ze logeren bij vrienden van haar moeder, verblijven in hotels of wat dan ook op hun pad komt. En zo nu en dan verschijnt de 'pech'. En ze moeten weer gaan.
Alice weet niets van haar familie. Haar grootmoeder is een bekende schrijfster, maar ze heeft haar nog nooit ontmoet. Ze schreef jaren geleden een boek over enkele duistere sprookjes en is sindsdien volledig van de radar verdwenen. Als haar moeder bericht krijgt dat de grootmoeder van Alice overleden is, voelt ze zich vrij. Alsof ze is bevrijd van een oude vloek. Ze huren een huis en zowel Alice als haar moeder krijgen een baan.
Niet lang daarna trouwt haar moeder met een rijke man en ze verhuizen naar zijn penthouse-appartement, waar hij met zijn tienerdochter woont. Alles lijkt goed te gaan, totdat op een dag Alice naar huis terugkeert en er niemand te vinden is. Haar moeder beantwoordt haar telefoon niet en haar stiefvader en stiefzus ook niet.

Tijdens de zoektocht naar haar moeder wordt ze meegesleurd in een wereld waarvan ze niet geloofde dat deze waar was. Wanneer ze ontdekt wie haar moeder heeft kan ze het zelf niet geloven, het zijn de personages uit haar grootmoeders boek. Deze lijken in leven te zijn en dwingen haar om naar het landgoed, The Hazel Wood te komen. Alice vindt hulp bij een vriend van school, iemand die haar grootmoeders boek heeft gelezen en weet wat ze moet doen.
Maar wanneer de slechte personages uit de duistere fantasiewereld haar inhalen, is er geen ontsnapping mogelijk. Ze wordt in het bos gegooid, een soort halverwege de wereld. Niet haar wereld, maar ook niet die van hun. En daar moet ze vechten om uit te vinden wie ze werkelijk is en hoe ze veilig kan ontsnappen.

Wat vond ik?
Dit boek was absoluut niet zoals ik had verwacht. Het was veel donkerder, duister en griezeliger dan ik had verwacht. Maar ik heb er echt van genoten!

De relatie tussen Alice en haar moeder is heel leuk om te lezen. Je krijgt een sterk gevoel over hen waardoor je begrijpt waarom Alice zo veel moeite zou doen om haar moeder te vinden. Sommige delen over de rol die Alice speelt in het verhalenboek van haar grootmoeder zijn echt voorspelbaar, maar het wordt nog steeds op een leuke manier verteld.

Maar vanaf het moment dat Alice bij de Hazel Wood komt, dacht ik dat het boek een beetje van zijn scherpte verloor. Het verhaal werd minder samenhangend en het was echt moeilijk voor me om me te concentreren op wat er gezegd werd en me echt voor te stellen hoe het eruit zag en wat er gebeurde. Het voelde een beetje raar, alsof je in het konijnenhol van de andere Alice viel. Dus dat was helaas een minder punt.

Ik had graag meer gelezen over de duistere verhalen uit het boek, waarvan verteld werd dat het extreem griezelig maar heel mooi geschreven was. Ik denk dat de schrijver zich hierna moet concentreren op een goed horrorverhaal .

Uiteindelijk was het een behoorlijk goed boek, dat me lange tijd gefascineerd hield. En ik zou het absoluut aanbevelen.