Lezersrecensie
Zo werkt afasie niet helemaal, maar verder wel een sterk boek
Het was anderhalf jaar geleden (ruim) dat ik De stilte van de witte stad gelezen had, dus het was even inkomen, maar uiteindelijk echt weer genoten van de leeservaring!
Poh, dat begin. Er werd best veel verwezen naar het eerste deel. En al die namen... niet te doen haha! Ik raad voor plezier in de eerste 70-80 pagina's aan om de seriedelen iets dichter op elkaar te lezen. Gelukkig was het daarna vrij vlot helder genoeg en kon ik volle vaart in dit verhaal duiken.
De stijl van de auteur met veel aandacht voor de geschiedenis vind ik heel tof. Ik leer veel van haar boeken zonder dat het aan spanning verliest. Haar beschrijvingen zorgen dat je echt wordt meegenomen in de omgeving, zowel in het verleden als nu.
Wel vond ik het pittig dat de zaak wederom een flinke link had met het leven van Unai. Ik was even bang voor een herhaling van het eerdere werk van Karin Slaughter, waarin ze haar hoofdpersonages soms dingen aan lijkt te doen om de drama's verder op te voeren. Als de auteur wel de bedoeling heeft om me te laten hechten aan terugkerende personages vind ik dat erg irritant. Uiteindelijk was het hier gelukkig aardig in balans, maar je moet er wel tegen kunnen dat de politiemedewerkers niet gespaard worden.
Bovendien zat ik sowieso met een dubbele pet te lezen, want Unai heeft nog te maken met de gevolgen van een schotwond door zijn brein aan het einde van boek 1. Ten gevolge daarvan heeft hij een afasie. Nu ben ik logopedist in de neurorevalidatie en ik kan je zeggen dat dit niet helemaal is hoe een afasie en het herstel daarvan werkt en dat de logopedische oefeningen ook niet per se kloppend zijn. Soms sloeg het echt kant nog wal. Ik weet nog dat ik me daar einde boek 1 al aan ergerde, dus dat was echt even naast me neerleggen tijdens het lezen van dit boek. In het dankwoord noemt ze de naam van de logopedist die haar geholpen heeft. Met hem zou ik weleens over het vak willen kletsen haha.
Maar goed, dat alles tezamen maakt dat ik zeker een compliment moet maken aan de auteur: want ondanks mijn bezwaren, hield ze me geboeid en aan het boek gekluisterd. Toen ik er eenmaal in zat, las ik hem in twee dagen uit! Een gedegen boek met goede plottwists, een originele verhaallijn en mooie inzichten.
Al met al zeker een aanrader, maar wel eentje waar je een beetje voor moet werken :)
Poh, dat begin. Er werd best veel verwezen naar het eerste deel. En al die namen... niet te doen haha! Ik raad voor plezier in de eerste 70-80 pagina's aan om de seriedelen iets dichter op elkaar te lezen. Gelukkig was het daarna vrij vlot helder genoeg en kon ik volle vaart in dit verhaal duiken.
De stijl van de auteur met veel aandacht voor de geschiedenis vind ik heel tof. Ik leer veel van haar boeken zonder dat het aan spanning verliest. Haar beschrijvingen zorgen dat je echt wordt meegenomen in de omgeving, zowel in het verleden als nu.
Wel vond ik het pittig dat de zaak wederom een flinke link had met het leven van Unai. Ik was even bang voor een herhaling van het eerdere werk van Karin Slaughter, waarin ze haar hoofdpersonages soms dingen aan lijkt te doen om de drama's verder op te voeren. Als de auteur wel de bedoeling heeft om me te laten hechten aan terugkerende personages vind ik dat erg irritant. Uiteindelijk was het hier gelukkig aardig in balans, maar je moet er wel tegen kunnen dat de politiemedewerkers niet gespaard worden.
Bovendien zat ik sowieso met een dubbele pet te lezen, want Unai heeft nog te maken met de gevolgen van een schotwond door zijn brein aan het einde van boek 1. Ten gevolge daarvan heeft hij een afasie. Nu ben ik logopedist in de neurorevalidatie en ik kan je zeggen dat dit niet helemaal is hoe een afasie en het herstel daarvan werkt en dat de logopedische oefeningen ook niet per se kloppend zijn. Soms sloeg het echt kant nog wal. Ik weet nog dat ik me daar einde boek 1 al aan ergerde, dus dat was echt even naast me neerleggen tijdens het lezen van dit boek. In het dankwoord noemt ze de naam van de logopedist die haar geholpen heeft. Met hem zou ik weleens over het vak willen kletsen haha.
Maar goed, dat alles tezamen maakt dat ik zeker een compliment moet maken aan de auteur: want ondanks mijn bezwaren, hield ze me geboeid en aan het boek gekluisterd. Toen ik er eenmaal in zat, las ik hem in twee dagen uit! Een gedegen boek met goede plottwists, een originele verhaallijn en mooie inzichten.
Al met al zeker een aanrader, maar wel eentje waar je een beetje voor moet werken :)
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marjolein
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
Twee zussen groeien op in de meedogenloos snel veranderende miljoenenstad Singapore met de hoge verwachtingen van hun moeder. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
