Een briljant vervolg op het eerste deel!

Pas op, onderstaande recensie kan spoilers bevatten van het eerste boek: ‘Zon van de nacht’.

‘Dag van de zon’ is het vervolg op ‘Zon van de nacht’ en daarmee het tweede boek met Madeline Dawson in de hoofdrol.

Madeline vertrekt in dit boek met de mensen die haar hebben meegenomen vanuit Idaho naar een geheime locatie en komt gaandeweg meer over deze mensen en haar verleden te weten. Via gesprekken met hen komt zij er achter welke rol zij binnen de organisatie had en wat zij had opgebouwd. Madeline herinnert zich niets, ook niet als zij de mensen ontmoet die veel voor haar hebben betekent voor het geheugenverlies.

Het enige wat Madeline aan herinneringen heeft overgehouden zijn de geweldadige instincten die zij bezit om te moorden en mensen te manipuleren. Met deze wetenschap sluit zij aan bij een volgende missie en vertrekt zij met de mensen uit haar verleden naar een gevaarlijke plek aan de andere kant van de wereld om een duivels regime ten val te brengen.

Gaat het Madeline lukken om zonder herinneringen toch te voldoen aan de eisen van de persoon die zij voor haar geheugenverlies was? Of heeft het geheugenverlies haar gemaakt tot een ander mens?
En wat betekent haar deelname aan deze missie voor de personen om haar heen die haar wel kennen maar zij zich niet meer herinnert?

Deze tweede thriller van Jerrad Hoff begint met een korte terugblik naar het einde van het eerste boek door middel van een krantenartikel. Vervolgens sleept het je mee van de ene gedachte in de andere en daarnaast van de ene missie naar de volgende.
Het verhaal is dynamisch, bloederig, krachtig, sterk en neemt je mee in een geweldige opbouw van spanning naar een zinderend slot.
Het verhaal zit vol onzekerheden, maar ook liefde, vriendschap en verraad. Ik ben van mening dat alle elementen van een goed verhaal zich in dit boek bevinden!

Net als in het eerste boek is Madeline het hoofdpersonage in dit boek. Het blijft interessant om te lezen hoe zij worstelt met haar geheugenverlies en nieuwe gebeurtenissen. Ze denkt veel na over zichzelf, haar acties en de mensen om haar heen en dat maakt haar tot een interessant personage.

In het verhaal wordt gelukkig ook veel aandacht besteed aan de mensen om Madeline heen. Zij leveren allen een belangrijke bijdrage door meer over Madeline te vertellen vanuit hun beleving van voor het geheugenverlies. Het voelt daardoor alsof je samen met Madeline, haar persoonlijkheid leert kennen. Heel bijzonder.

Ondanks het geweld, haar verleden en waartoe zij in staat is, is Madeline mijn meest favoriete personage. Ik denk wel van alle boeken die ik tot nu toe heb gelezen dit jaar.

Het is bijzonder hoe je sympathie kunt voelen voor een persoon die tot zulke geweldadigheden in staat is. Wat ik ook ontzettend bijzonder vind aan Madeline is haar manier van manipuleren van anderen. Vooral tijdens haar laatste missie zien we een briljant stukje theater opgevoerd worden.  Complimenten voor de auteur hoe dit is opgeschreven en verwoord. Dit is echt gaaf!

In dit boek komen meerdere personages aan bod uit het verleden van Madeline. Deanne, die een verleden heeft met Madeline, vind ik een bijzonder personage. Haar personage is mooi omschreven evenals haar mooie karakter. Voor mijn gevoel, en zeker gezien de relatie tussen haar en Madeline, is zij een stabiele en rustgevende factor voor Madeline.

Het duivels regime uit dit boek, en zeker de leider van deze dictatuur, is briljant omschreven. De personages bij deze missie hebben mij op hun eigen manier geraakt en hebben allen een bijzondere toevoeging aan het verhaal. Alhoewel Madeline toch wel de hoofdpersoon is, is duidelijk aandacht besteed aan de mensen om haar heen en hun achtergronden. Er is absoluut voldoende verdieping gebracht en gezien het open einde van dit boek, moet het haast wel zo zijn dat een vervolg nog meer verdieping gaat brengen!

De schrijfstijl van dit boek is, evenals voorgaande boeken, kenmerkend door de woordkeuze, zinnen en beschrijvingen van omgevingen, gedachten en gevoelens door de auteur.

Jerrad heeft het prachtige talent om met zijn prachtige beschrijvingen je te laten verschijnen op plaatsen en tijdens gebeurtenissen die je niet had kunnen bedenken.  Je ziet wat de hoofdpersoon ziet en je voelt wat zij voelt. Ik heb mij niet eerder zo goed in een hoofdpersoon kunnen verplaatsen als in dit boek.
Ik voelde Madeline’s irritatie, haar verlangen, haar onverschilligheid, haar paniek en haar interesse. Briljant.
Deze wijze van schrijven sleept je mee in het verhaal tot en met de laatste pagina.

Wat ik overigens heel mooi vond in dit verhaal, was de switch tussen de gedachten die Madeline had en de werkelijkheid. (Het plegen van een moord in gedachten en vervolgens iets heel anders doen). Werkelijk een hele gave toevoeging die je soms echt op het verkeerde been zette in het verhaal.

Ook de missies zijn geweldig en gedetailleerd omschreven en er is duidelijk achtergrond onderzoek gedaan naar diverse aspecten in het boek (plaatsen, cultuur e.d.).

Tot aan de laatste pagina’s toe is het boek spannend gebleven en heb ik op het puntje van mijn stoel, met mijn hart bonzend in mijn keel het boek uitgelezen.
Het boek heeft een open einde dat mij radeloos maakte. Ik moet gewoon weten hoe het afloopt. Ik wil meer!

Concluderend; Jerrad Hoff heeft wat mij betreft de perfecte thriller geschreven, anders dan anderen. Het laat je lezen vanuit een ander perspectief en het laat je alles meevoelen en ervaren. Het is een thriller waarbij de spanning wordt opgebouwd en gebeurtenissen elkaar uiteindelijk in rap tempo opvolgen. Het is niet alleen een zoektocht naar het verleden maar ook een zoektocht naar een toekomst met andere herinneringen, en daarnaast een verhaal met een missie.

Het verhaal heeft mij omver geblazen.
Het eerste boek was absoluut de opwarmer van deze serie en dit vervolg briljant met vast en zeker een super gaaf volgend boek!

Ik kan niet wachten! Een echte aanrader!