Lezersrecensie
Eigenzinnige roman
Emma Hamberg is een Zweedse schrijfster die ooit begon in de mediawereld, met werk voor radio en televisie. Ze heeft ook kinderboeken geschreven, maar haar romans voor volwassenen hebben haar echt op de kaart gezet. Ze woont in Stockholm met haar gezin en haar boeken ademen vaak een mix van humor, levenslust en een tikje chaos.
Agneta is 49 en voelt zich... nu ja, verdampt. Haar man Magnus is een wandelende gezondheidsbijbel, haar kinderen bellen alleen als ze geld nodig hebben en haar eigen leven lijkt te zijn gereduceerd tot het vegen van kruimels en het slikken van frustratie. Maar dan ziet ze een bizarre advertentie van een oudere man in de Provence die hulp zoekt. Zonder al te veel nadenken pakt ze haar koffers en vertrekt. Wat volgt is geen standaard feelgoodtrip, maar een grillige, soms hilarische, soms ontroerende zoektocht naar wie ze eigenlijk nog is. De Provence blijkt niet het paradijs dat ze verwachtte, maar juist dat maakt haar avontuur zo echt. Agneta ontdekt dat vrijheid niet altijd comfortabel is, maar wel noodzakelijk.
Hamberg schrijft met een speelse pen: luchtig, maar niet oppervlakkig. Haar zinnen zijn soms lekker chaotisch, alsof ze rechtstreeks uit Agneta’s hoofd komen. Dat maakt het verhaal levendig, maar af en toe ook wat rommelig. De dialogen zijn vlot en vaak grappig, al had ik soms het gevoel dat ze iets te veel op effect mikten.
Agneta zelf is een heerlijk onhandig personage: herkenbaar, koppig, en met een hart dat langzaam weer begint te kloppen.
Bonjour Agneta is een eigenzinnige, zonnige roman over jezelf terugvinden op een plek waar niets klopt – behalve je gevoel.
Agneta is 49 en voelt zich... nu ja, verdampt. Haar man Magnus is een wandelende gezondheidsbijbel, haar kinderen bellen alleen als ze geld nodig hebben en haar eigen leven lijkt te zijn gereduceerd tot het vegen van kruimels en het slikken van frustratie. Maar dan ziet ze een bizarre advertentie van een oudere man in de Provence die hulp zoekt. Zonder al te veel nadenken pakt ze haar koffers en vertrekt. Wat volgt is geen standaard feelgoodtrip, maar een grillige, soms hilarische, soms ontroerende zoektocht naar wie ze eigenlijk nog is. De Provence blijkt niet het paradijs dat ze verwachtte, maar juist dat maakt haar avontuur zo echt. Agneta ontdekt dat vrijheid niet altijd comfortabel is, maar wel noodzakelijk.
Hamberg schrijft met een speelse pen: luchtig, maar niet oppervlakkig. Haar zinnen zijn soms lekker chaotisch, alsof ze rechtstreeks uit Agneta’s hoofd komen. Dat maakt het verhaal levendig, maar af en toe ook wat rommelig. De dialogen zijn vlot en vaak grappig, al had ik soms het gevoel dat ze iets te veel op effect mikten.
Agneta zelf is een heerlijk onhandig personage: herkenbaar, koppig, en met een hart dat langzaam weer begint te kloppen.
Bonjour Agneta is een eigenzinnige, zonnige roman over jezelf terugvinden op een plek waar niets klopt – behalve je gevoel.
1
Reageer op deze recensie