Zwoel en visueel

Tessa Collins is een Britse schrijfster die zich graag laat inspireren door verre landen, familiegeheimen en vrouwen die hun eigen pad zoeken. Ze schreef eerder delen in de Bloemendochters-serie, waarin telkens een andere jonge vrouw centraal staat.

In De zomerdochter volgen we Lali, een jonge vrouw die na het overlijden van haar oma een bundel gedichten van haar moeder ontdekt. Die moeder heeft jaren geleden het gezin verlaten en woont sindsdien op Sri Lanka. Lali besluit haar vertrouwde Cornwall achter zich te laten en af te reizen naar het eiland, op zoek naar antwoorden. Wat begint als een zoektocht naar haar moeder, groeit uit tot een confrontatie met een diepgeworteld familiegeheim. De setting op een oude theeplantage geeft het verhaal een exotische flair, maar het zijn vooral Lali’s twijfels, haar groei en haar zoektocht naar verbinding die het boek kleur geven. De romantische verhaallijn voelt soms wat voorspelbaar, maar de historische elementen en culturele inkijkjes maken veel goed.

Collins schrijft beeldend en sfeervol: je ruikt bijna de kruiden op de markt en voelt de vochtige warmte van Sri Lanka. Lali is een herkenbare protagonist: onzeker, nieuwsgierig, en op zoek naar haar plek in de wereld. Haar ontwikkeling is geloofwaardig.
Ik had graag meer verrassing gezien in de ontknoping. Het familiegeheim voelde minder schokkend dan gehoopt. De romantiek is lief en meeslepend. Ik heb dit boek graag gelezen.

De zomerdochter is een zwoele, visueel rijke roman over roots, keuzes en het vinden van je eigen stem – met hier en daar een rimpeltje in het verhaal, maar zeker de moeite voor fans van emotionele ontdekkingsreizen.