magie van het verhaal

De jongen die de vuurvliegjes volgde is het debuut van Aicha Hassan. Ze groeide op in Pakistan, maar emigreerde naar Londen. Met dit debuut neemt ze ons mee naar haar geboorteland Pakistan voor een wel zeer opmerkelijk verhaal.

Lalloo woont met zijn broer Jugnu, zus Shabnam en ouders in een bhatti. In een bhatti wonen families die uitgebuit worden en tot slaaf gemaakt werden om dag in dag uit bakstenen te maken. Wanneer Jugnu sterft doet Lalloo’s vader er alles aan om zijn jongste zoon te beschermen tegen hun vreselijke lot in de bhatti en brengt hem naar Lahore. Hier komt de zevenjarige Lalloo in dienst van een garagist en werkt hij later als chauffeur bij een rijke familie.

Maar Lalloo wil net als zijn broer Jugnu zijn familie ‘redden’ uit de bhatti. Hiervoor is hij bereid om alles te doen wat hij maar kan en hij gaat dan ook tot het uiterste.

Wat een ontzettend sterk debuut is dit. Het is een verhaal dat letterlijk onder de huid kruipt. Het is hartverscheurend te lezen hoe het er in een bhatti aan toe gaat. Aicha Hassan weet onmiddellijk zeer aangrijpende thema’s aan te snijden in haar eerste werk: slavernij, uitbuiting, sociale ongelijkheid, orgaanhandel, … .

Het leven in een bhatti zal voor velen hier een ver van hun bed show zijn en daarom vaak ook onbekend. Ik vind het dan ook gedurfd van de auteur om net haar debuut hierover te laten gaan. Ze weet personages te creëren die heel veel diepgang hebben waardoor het verhaal nog harder binnenkomt. Hoeveel keer heb ik tijdens het lezen niet gedacht: ‘Lalloo g%d% hoeveel pech kan je hebben, kop op!’ Het meest schrijnende is dat dit verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten en nog steeds dagelijks voorkomt in Pakistan.

De auteur heeft een filmische schrijfstijl, waardoor je alles zo voor je ziet en je je nog beter kunt inleven in het verhaal. Met momenten waande ik me echt in de straten van Lahore, op de lokale markt, met alle specerijen, kleuren en geuren.

Het mooie aan dit boek is dat het verhaal niet alleen over alle miserie in de wereld gaat, maar ook over mooie dingen zoals vriendschapsbanden en familie. De connectie tussen Lalloo en zijn vriend Salman is ongelooflijk mooi. Ze steunen elkaar zonder ooit iets terug te verlangen van de ander.

De titel van het boek is ontzettend mooi, in Pakistan heet een vuurvliegje Jugnu, net als de broer van Lalloo. Maar het staat zowel in India als in Pakistan ook voor hoop en licht. De titel kan dus verwijzen naar de broer van Lalloo, maar ook naar hoop. De hoop om te ontsnappen uit de bhatti. Hieraan kan je merken hoe minutieus de auteur over elke zin en elk woord heeft nagedacht.

De jongen die de vuurvliegjes volgde is een ontzettend sterk debuut. Dit is een auteur die steeds verder zal groeien en hoge toppen zal scheren in de literaire wereld. Ze heeft me met dit debuut al van mijn sokkel geblazen. 4 sterren.