een leuke hervertelling

Ilse Pol is een ontzettend jonge auteur die Toegepaste Psychologie studeert. Als kind was zij steeds gefascineerd door sprookjes en haar eerste roman Een Melodie van Wanhoop is dan ook gebaseerd op het verhaal van De Rattenvanger van Hamelen.

Aurélie woont met haar vader op het verlaten eiland Turris. Ze heeft de oude man beloofd nooit het eiland te verlaten, gezien zij niet zomaar een meisje is. Ze is namelijk een magiër, doordat ze de dochter van een zeemeermin en een mens is. Magiërs worden als slecht beschouwd en opgejaagd, waardoor ze op het eiland moet blijven om zichzelf te beschermen. Maar wanneer haar vader ziek wordt ziet ze zich genoodzaakt haar veilige haven te verlaten.

Emeric woont op Nhylema waar een heuse rattenplaag heerst. Men wil van die beesten af geraken, maar dit lijkt niet zo makkelijk. Wanneer de ratten verdwenen zijn lijken zij niet de enige die er niet meer zijn.

In Een melodie van wanhoop verwerkt Ilse Pol heel wat bekende sprookjes, zoals onder andere De rattenvanger van Hamelen, Peter Pan en De kleine Zeemeermin. Hervertellingen vind ik leuk, maar ze moeten nog steeds origineel zijn en dit mis ik hier toch een beetje. Het was fijn geweest als de auteur kleine hints naar andere sprookjes in het verhaal verwerkt had en eventueel ook verwijzingen naar sprookjes auteurs verstopt had in het haar verhaal. Door bijvoorbeeld Hans Christian Andersen zeekapitein te maken of een ander personage uit het verhaal.

Ilse Pol heeft een leuke, jonge en beeldende schrijfstijl. Dit is zeker iemand die kan uitgroeien tot een goed auteur als ze de kritieken ter harte neemt, want Een melodie van wanhoop is een sterk debuut. De personages zijn goed uitgewerkt, maar ze missen een beetje diepgang.

Tegenwoordig moet alles ‘queer’ zijn, en het is dan ook jammer dat de auteur meegaat in deze hype. Het is niet echt passend in dit verhaal en liet me even diep zuchten en denken van ‘zijn ze er daar nu weer mee?’. De uiteindelijke plot is onverwacht en zie je dan echt niet komen, wat het boek een fijne afsluiter geeft.

Een melodie van wanhoop is het knappe debuut van de jonge Ilse Pol. Het is een vlot verhaal, gebaseerd op enkele bekende sagen en sprookjes. Het is een meerwaarde dat de auteur ook een paar sociale boodschappen in haar werk heeft verwerkt. 3.5 sterren.