indrukwekkend stukje Japanse geschiedenis

Lesley Downer was lange tijd journaliste voor The Independent en de Telegraph
en reisde vaak voor verschillende maanden naar China, India, Egypte of Zuid-
Afrika om daarna verslag uit te brengen van deze reizen. Ze heeft een grote
passie voor het Oosten, wat haar met de paplepel werd ingegeven: haar moeder
was Chinese en haar vader was professor in de Chinese taal. Vooral Japan met
zijn kleurrijke cultuur en rijke geschiedenis fascineren haar. Ze heeft zowel non-
fictie als fictie geschreven over het land. De laatste concubine is het tweede deel
van haar vierluik over het leven in Japan tijdens de 19 de eeuw.
De elfjarige Sachi was altijd al anders dan de andere kinderen van haar dorp. Ze
heeft een blekere huid, die bijna helemaal wit is en ze werd geadopteerd.
Wanneer prinses Kazu op weg gaat naar Edo om shogun Iemochi te huwen, reist
ze doorheen de Kiso Vallei waar haar oog op Sachi valt. Vanaf dit ogenblik zal
Sachi’s leven nooit meer hetzelfde zijn. Prinses Kazu neemt haar mee naar het
vrouwenpaleis in Edo, waar ze al de gebruiken van het hof zal leren. Wanneer
Sachi vijftien is biedt Kazu de shogun haar als concubine aan.
Maar buiten de muren van het gesloten paleis rommelt het, de burgeroorlog
komt steeds dichterbij en Sachi krijgt een speciale missie. Maar dan overkomt
haar iets, wat nieuw is voor Sachi en wat Westerlingen liefde noemen….
Het verhaal speelt zich af tussen 1861 en 1872. Shogun Tokugawa Iemochi is de
neef en opvolger van shogun Togugawa Iesada, die we eerder leerden kennen in
De vrouw van de shogun. Hoewel De laatste concubine het eerst verschenen
boek is van het vierluik Het shogun quartet, raad ik toch aan de boeken
chronologisch volgens het verhaal te lezen en niet volgens de
verschijningsdatum. Het zal je als lezer een duidelijker beeld geven van hoe
Japan evolueerde in de 19 de eeuw door de invloed van het Westen. De laatste
concubine is een roman, maar de auteur heeft er voor gezorgd dat alles
historisch accuraat weergegeven wordt. Ze heeft reeds verschillende jaren in
Japan gewoond en heeft hierdoor ook een zeer grote kennis van het land met
zijn tradities en gewoonten. Als journaliste heeft zij ook zeer diepgaand research
gedaan voor haar boek en dat merk je doordat ze het verhaal van Sachi met veel
liefde en oog voor detail brengt. Omdat de auteur de omgeving met de vele
(meestal ongekende) Japanse gewoontes telkens uitgebreid uitlegt, lijkt het er
aanvankelijk op dat het verhaal maar traag op gang komt. Maar hoe verder je
vordert in het verhaal hoe minder de auteur Japanse gewoonten dient uit te
leggen gezien deze reeds eerder in het verhaal aan bod waren gekomen.
Persoonlijk vond ik het een interessante leeservaring en was het fantastisch dat
de Japanse cultuur zo grondig aangehaald werd. Liefhebbers van geschiedenis,
cultuur en Azië zullen ervan smullen en niet genoeg van krijgen!
In een interview omschrijft de auteur haar boek als‘‘Gone with the wind set in
Japan’’, er zijn inderdaad een paar gelijkenissen zoals de burgeroorlog die op de
achtergrond woedt, een vrouwelijke heldin en een romantisch liefdesverhaal.
Maar ik vond dit boek beter en sterker dan Margaret Mitchell’s bestseller. De
auteur heeft een schitterende beeldende schrijfstijl, je waant je onmiddellijk in
het Japan van de 19 de eeuw en er gaat een gans andere wereld voor je open. Ook
de personages hebben wederom veel diepgang, hoe verder je vordert in het
verhaal hoe meer je van hen gaat houden. Bijzonder is wel dat je in De vrouw
van de concubine Tensho’in op een andere manier hebt leren kennen dan hier in
De laatste concubine. In het vorige boek was zij de geliefde heldin van de lezers

en hier is zij de grote vijand van Sachi en Kazu. Dit is toch wel eventjes een knop
omdraaien, want zij evolueert van een positief personage geliefd door de lezers
naar de slechterik, dit maakt dat de boeken van deze serie extra bijzonder zijn.
De laatste concubine is vooral een heerlijk romantisch verhaal, met het Japan
van de 19 de eeuw als achtergrond. Terug een aanrader voor fans van Azië en
geschiedenis fanaten.
Weer een pareltje van Lesley Downer, Een brug van dromen en De courtisane en
de samoerai liggen alvast ook al klaar op mijn nachtkastje! 4.5 sterren