Hoop in donkere dagen

Twaalf minuten duisternis en de wereld wordt pikzwart. Dit zal echter zorgen voor een grote verrassing op aarde. Jezus, zoon van God in de gedaante van Joe komt wederom op de aarde om de mensen te leiden naar een betere wereld.
Joe moet gaandeweg in het verhaal wereldleiders, geestelijk leiders en innovatieve denkers op een lijn krijgen om de mensheid te redden van zijn eigen ondergang.
Het verhaal begint bij het schoolplein waar we Sophie treffen, zij wordt de gids van Joe. Helaas is haar personage wat naïef en goedgelovig wat niet zo geloofwaardig overkomt in dit tijdperk. Het gaat sowieso om Joe. Och er gebeurt nog wel iets met de media, zodat Joe ook een randje krijgt en het verhaal wat hedendaags te geven. Ook hier is het niet zo geloofwaardig neergezet en liggen wat zaken er teveel bovenop. Het gevolg is dat het verhaal wat oppervlakkig en voorspelbaar aanvoelt. Met de Oekraïner als antagonist komt er wel wat spanning in het verhaal en dit geeft het geheel wat meer body.
Het boek heeft echter ook wat lichtpuntjes. Zo is Joe weer op aarde gekomen om de mensheid bij te staan in hun overleving. Hij stelt samen met een groepje vooraanstaande klimaatleiders richtlijnen op in hoe de mensen op aarde kunnen leven. In tijden van crisis is voor allen de hoop dat ook wij, de mensen in de echte wereld, dit overnemen en de aarde en onszelf kunnen redden. Het zal geen grote stap zijn, maar wellicht wordt de wereld er ietsje beter van. Veel slechter kan het ook niet gaan. De boodschap die we dan ook uit het boek kunnen overnemen is: hoop.