Lezersrecensie
De boeken
Recensie van:
De boeken
Wat Led Zeppelin met het nummer ‘A Stairway to Heaven’ heeft bedoeld, is altijd in nevelen gehuld gebleven. Dat is kunst: ‘vul het zelf in’. In ‘De Boeken’ is de handschoen opgepakt: het duidt op een ontroerend afscheid van een jeugdtrauma.
Auteur:
Nico Kwakman
Nico Kwakman is een Nederlandse auteur bekend van literaire thrillers en romans, met recente werken zoals De boeken (2025), Het klooster (2025) en De kuil (2024), die vaak elementen van spanning, realiteit en fantasie combineren, en thema’s als jeugdtrauma en wraak verkennen, uitgegeven door Uitgeverij Hartklopper.
Bekende titels:
De boeken (2025)
Het klooster (2025)
De kuil (2024)
De last (2024)
Ongelijke stukken (2024)
De pen (2023)
Wisselgeld (2023)
Het naakt van Ricardo Omzicht (2022)
De Beweging (2019)
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar e-pub ontvangen van uitgeverij Hartklopper en Aldert Schuil in ruil voor mijn recensie en deelname aan de door uitgeverij Hartklopper georganiseerde blogtour rondom de epub De Boeken.
Uitgeverij:
Hartklopper
Genre:
Literaire thriller
Cover en flaptekst:
Ik zie een oude man gebogen zitten schrijven in een groot boek. Is hij een monnik of iemand anders? Een intrigerende cover die vragen oproept.
De flaptekst is indrukwekkend en informerend.
De auteursfoto en informatie vind ik een waardevolle toevoeging.
Mooie tekst:
Led Zeppelin
A stairway to heaven
There's a lady who's sure all that glitters is gold
And she's buying a stairway to Heaven
When she gets there she knows, if the stores are all closed
With a word she can get what she came for
Ooh, ooh, and she's buying a stairway to Heaven
There's a sign on the wall, but she wants to be sure
'Cause you know sometimes words have two meanings
In a tree by the brook, there's a songbird who sings
Sometimes all of our thoughts are misgiven
Ooh, it makes me wonder
Ooh, makes me wonder
There's a feeling I get when I look to the West
And my spirit is crying for leaving
In my thoughts I have seen rings of smoke through the trees
And the voices of those who stand looking
Ooh, it makes me wonder
Ooh, really makes me wonder
And it's whispered that soon if we all call the tune
Then the piper will lead us to reason
And a new day will dawn for those who stand long
And the forests will echo with laughter
Oh-oh-oh-oh-whoa
If there's a bustle in your hedgerow, don't be alarmed now
It's just a spring clean for the May queen
Yes, there are two paths you can go by, but in the long run
There's still time to change the road you're on
And it makes me wonder
Ohh, whoa
Your head is humming, and it won't go, in case you don't know
The piper's calling you to join him
Dear lady, can you hear the wind blow? And did you know
Your stairway lies on the whispering wind?
And as we wind on down the road
Our shadows taller than our soul
There walks a lady we all know
Who shines white light and wants to show
How everything still turns to gold
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one, and one is all
To be a rock and not to roll
And she's buying a stairway to Heaven
Quote:
2. De boekenkist
‘Wilt u een kopje koffie?’ vraagt Tanja.
‘Nee dank u. Ik ben zo weer weg. Ik kwam even controleren of u inmiddels al bent gesetteld. Daar is het wachten op. De vorige bewoner is overleden. Dat had hij aan zichzelf te wijten. Hij wilde zich niet neerleggen bij het lot van één van de debiteuren en crediteuren die aan mij waren toevertrouwd. U moet weten dat ik als boekhouder verantwoordelijk ben voor lotgevallen, in die zin, dat ik beslis over het lot van die gevallen. U heeft zich ongetwijfeld afgevraagd wat die boeken op zolder te betekenen hebben. Dat zal ik u zeggen. Ik ben één van de vele boekhouders van dit land die een eerlijk evenwicht proberen te bewerkstelligen in het gezamenlijke crediteuren- en debiteurenbestand op deze wereld, waar we allemaal deel van uitmaken. En dan bedoel ik natuurlijk niet een evenwicht in de financiële betekenis van het woord, maar heb ik het over evenwicht in de positieve en negatieve lotgevallen die ons allemaal op zijn tijd treffen. Ik wist dat de bewoner van dit huis een zolder had die hij niet gebruikte, dus ik heb hem gevraagd of ik mijn boeken daar mocht stallen en bijhouden. De woning is daarvoor uitermate geschikt, want die is gebouwd op een ondergronds kruispunt van energiebanen. De vorige bewoner vond alles prima, zolang hij er maar geen last van had. Want hij kwam toch nooit op zolder. Totdat hij op een dag nieuwgierig werd en weleens wilde weten wat ik allemaal in mijn boeken opschrijf. Hij had al gauw in de gaten dat ik een lotbepaler ben en kon er niet mee leven dat ik in die hoedanigheid sommigen van de lotgenoten die aan mijn zorg zijn toevertrouwd, noodzakelijkerwijs in het ongeluk stort met het oog op de gewenste debiteuren-crediteurenbalans die wij boekhouders in acht dienen te nemen. Hij meende dat te kunnen voorkomen door de levenswandel van de persoon in kwestie die ik onder mijn hoede had, bij te sturen en op cruciale momenten in te grijpen in de loop der gebeurtenissen. Een onvergeeflijke inmenging in de lotgevallen van de desbetreffende persoon, en een ongelofelijk staaltje van zelfoverschatting. Het had niet alleen geen enkele zin, maar het heeft hem ook nog eens zijn eigen leven gekost.’
Tanja en Joris weten niet wat ze moeten zeggen. Er daalt een schaduw over de glimlach die de afgelopen week niet van hun gezicht was te branden. Het lijkt er zelfs op dat er van de euforie en hun zonnige humeur die in de loop van de tijd een kleurtje op hun gezicht hadden getoverd, niets meer over was: ze trekken wit weg. Ze kijken elkaar veelbetekenend aan en zien aan elkaars blikken dat ze zich afvragen of de man misschien niet goed snik is. Maar ze kunnen ook niet uitsluiten dat er meer aan de hand is.
Het verhaal:
Joris en Tanja hebben een gerenoveerd huis gekocht. Nadat ze de woning hebben betrokken, meldt zich tot hun grote schrik een oudere heer die beweert een wettelijk recht te hebben op het gebruik van hun zolder. De man noemt zichzelf ‘boekhouder’. Hij zegt verantwoordelijk te zijn voor een evenwichtige verdeling van de positieve en negatieve lotgevallen van de lotgenoten die aan zijn zorg zijn toegewezen.
Daartoe noteert hij in zijn boeken wat hen te wachten staat. Joris is nieuwsgierig en ontdekt dat er ook een boek is gewijd aan hun eigen toekomst. Dat ziet er niet al te best voor hen uit... Heimelijk probeert hij de gebeurtenissen die de man voorspelt, te beïnvloeden, en merkt dat hij ze tot op zekere hoogte naar zijn hand kan zetten. Maar hij kan uiteindelijk niet voorkomen dat het lot dat zowel José als hemzelf te wachten staat, dramatisch zal uitpakken. Van elkaar gescheiden worstelen ze beiden met (in de woorden van Led Zeppelin) hun eigen Stairway to Heaven.
Mijn leesbeleving:
Het lied Stairway to heaven verweeft zich volledig met het verhaal. Als ik de tekst tot me door laat dringen kom ik uit op materialisme en spiritualiteit. Het beschrijft hoe het najagen van materiële rijkdom leidt tot het besef dat je niet alles kunt meenemen na de dood en dat echte voldoening van binnenuit komt.
Verder haal ik er het volgende uit:
Materialisme versus spiritualiteit:
De 'lady' die een 'trap naar de hemel' bouwt en alles koopt, kan worden gezien als een metafoor voor het streven naar materialistische rijkdom. Het lied symboliseert dat dit niet slim is, omdat je rijkdom niet mee kunt nemen na de dood en het niet leidt tot ware spirituele vervulling.
Zoeken naar de waarheid:
Het lied kan ook gaan over het zoeken naar de waarheid en de gevaren van valse beloften. De 'lady' is misschien niet op de juiste weg en twijfelt aan de dingen die ze zoekt, wat de twijfel en onzekerheid van het leven weerspiegelt.
Het belang van innerlijke reflectie:
Het nummer spoort aan tot zelfreflectie en het loslaten van externe zaken. De 'songbird' die zingt dat soms alle gedachten misleidend zijn, benadrukt dat we onze eigen perceptie van de realiteit in twijfel moeten trekken.
Diverse personages zijn vol van zichzelf en houden van luxe en rijkdom in het kwadraat. Ze lijken een betonnen plaat voor het hoofd te hebben en schijnen geen last te hebben van wroeging of mededogen met hun medemens. Als zij een probleem hebben dan heeft iedereen een probleem. Ook het Stockholmsyndroom 2.0 is hier volop aan de orde.
Ik kende wel de mythe van de nornen en dat zij heel venijnig en eigengereid met een schaar kunnen zijn. Als je leven je lief is hoop je dat hun schaar bot is en niet vlijmscherp.
Maar ik had niet gehoord van een persoon die in boeken de negatieve en positieve balans probeert vast te houden van lotgenoten en hun lot. Gedurende het lezen hoop je dat hij gebeurtenissen die zo hartverscheurend gruwelijk zijn weg kan typexen of uit kan gummen. Als dat vervolgens niet gebeurt dan is de spanning compleet. Zijn pennenvruchten zijn wet.
Ik vind de personages gedetailleerd uitgewerkt en ze zijn als een afspiegeling van de huidige samenleving.
Ze zorgen afzonderlijk van elkaar voor een cocktail aan chaos, hartzeer, roddels, haat, wraak, op lust en uiterlijk afgaande liefde, onbeantwoorde liefde, verloren gegane liefde, spelen voor eigen rechter, dollartekens in de ogen, macht en overwicht, alles willen hebben wat je hartje begeerd desnoods met geweld.
Deze cocktail maakt dit verhaal een verhaal met meerdere lagen. Het gaat van hartverscheurend en mensonterend naar opzwepend en passioneel terug naar uitzichtloos en onafwendbaar. Magere Hein staat meerdere keren in de startblokken maar hoeft dan niet door te pakken door de speling van het lot of is het een pennenstreek? Ook barst er een bittere exposure strijd los om een diep trauma te verwerken. Respect hoe dit aangepakt werd door het lijdend “voorwerp”.
De weg naar de plot is er een van onverwachte plotwendingen en vele hobbels. En passant wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in. De plot is onverwacht ontroerend maar wordt ook goed uitgelegd. Wat volgt is een toekomst vol voorspoed en onverwacht geluk.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan de blogtour.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
De poppenspeler van het lot voert een verbeten en intense strijd om goed te balansen. Net als je denkt dat de tragedies niet erger kunnen en het leed niet te overzien is worden de vastgemaakte lijntjes losgemaakt. De poppenspeler is dan werkloos en vertrekt met stille trom.
Maar de poppen zijn vrij en kunnen hun leven in harmonie verder leven. Na hun wonden gelikt en geheeld te hebben.
De boeken
Wat Led Zeppelin met het nummer ‘A Stairway to Heaven’ heeft bedoeld, is altijd in nevelen gehuld gebleven. Dat is kunst: ‘vul het zelf in’. In ‘De Boeken’ is de handschoen opgepakt: het duidt op een ontroerend afscheid van een jeugdtrauma.
Auteur:
Nico Kwakman
Nico Kwakman is een Nederlandse auteur bekend van literaire thrillers en romans, met recente werken zoals De boeken (2025), Het klooster (2025) en De kuil (2024), die vaak elementen van spanning, realiteit en fantasie combineren, en thema’s als jeugdtrauma en wraak verkennen, uitgegeven door Uitgeverij Hartklopper.
Bekende titels:
De boeken (2025)
Het klooster (2025)
De kuil (2024)
De last (2024)
Ongelijke stukken (2024)
De pen (2023)
Wisselgeld (2023)
Het naakt van Ricardo Omzicht (2022)
De Beweging (2019)
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar e-pub ontvangen van uitgeverij Hartklopper en Aldert Schuil in ruil voor mijn recensie en deelname aan de door uitgeverij Hartklopper georganiseerde blogtour rondom de epub De Boeken.
Uitgeverij:
Hartklopper
Genre:
Literaire thriller
Cover en flaptekst:
Ik zie een oude man gebogen zitten schrijven in een groot boek. Is hij een monnik of iemand anders? Een intrigerende cover die vragen oproept.
De flaptekst is indrukwekkend en informerend.
De auteursfoto en informatie vind ik een waardevolle toevoeging.
Mooie tekst:
Led Zeppelin
A stairway to heaven
There's a lady who's sure all that glitters is gold
And she's buying a stairway to Heaven
When she gets there she knows, if the stores are all closed
With a word she can get what she came for
Ooh, ooh, and she's buying a stairway to Heaven
There's a sign on the wall, but she wants to be sure
'Cause you know sometimes words have two meanings
In a tree by the brook, there's a songbird who sings
Sometimes all of our thoughts are misgiven
Ooh, it makes me wonder
Ooh, makes me wonder
There's a feeling I get when I look to the West
And my spirit is crying for leaving
In my thoughts I have seen rings of smoke through the trees
And the voices of those who stand looking
Ooh, it makes me wonder
Ooh, really makes me wonder
And it's whispered that soon if we all call the tune
Then the piper will lead us to reason
And a new day will dawn for those who stand long
And the forests will echo with laughter
Oh-oh-oh-oh-whoa
If there's a bustle in your hedgerow, don't be alarmed now
It's just a spring clean for the May queen
Yes, there are two paths you can go by, but in the long run
There's still time to change the road you're on
And it makes me wonder
Ohh, whoa
Your head is humming, and it won't go, in case you don't know
The piper's calling you to join him
Dear lady, can you hear the wind blow? And did you know
Your stairway lies on the whispering wind?
And as we wind on down the road
Our shadows taller than our soul
There walks a lady we all know
Who shines white light and wants to show
How everything still turns to gold
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one, and one is all
To be a rock and not to roll
And she's buying a stairway to Heaven
Quote:
2. De boekenkist
‘Wilt u een kopje koffie?’ vraagt Tanja.
‘Nee dank u. Ik ben zo weer weg. Ik kwam even controleren of u inmiddels al bent gesetteld. Daar is het wachten op. De vorige bewoner is overleden. Dat had hij aan zichzelf te wijten. Hij wilde zich niet neerleggen bij het lot van één van de debiteuren en crediteuren die aan mij waren toevertrouwd. U moet weten dat ik als boekhouder verantwoordelijk ben voor lotgevallen, in die zin, dat ik beslis over het lot van die gevallen. U heeft zich ongetwijfeld afgevraagd wat die boeken op zolder te betekenen hebben. Dat zal ik u zeggen. Ik ben één van de vele boekhouders van dit land die een eerlijk evenwicht proberen te bewerkstelligen in het gezamenlijke crediteuren- en debiteurenbestand op deze wereld, waar we allemaal deel van uitmaken. En dan bedoel ik natuurlijk niet een evenwicht in de financiële betekenis van het woord, maar heb ik het over evenwicht in de positieve en negatieve lotgevallen die ons allemaal op zijn tijd treffen. Ik wist dat de bewoner van dit huis een zolder had die hij niet gebruikte, dus ik heb hem gevraagd of ik mijn boeken daar mocht stallen en bijhouden. De woning is daarvoor uitermate geschikt, want die is gebouwd op een ondergronds kruispunt van energiebanen. De vorige bewoner vond alles prima, zolang hij er maar geen last van had. Want hij kwam toch nooit op zolder. Totdat hij op een dag nieuwgierig werd en weleens wilde weten wat ik allemaal in mijn boeken opschrijf. Hij had al gauw in de gaten dat ik een lotbepaler ben en kon er niet mee leven dat ik in die hoedanigheid sommigen van de lotgenoten die aan mijn zorg zijn toevertrouwd, noodzakelijkerwijs in het ongeluk stort met het oog op de gewenste debiteuren-crediteurenbalans die wij boekhouders in acht dienen te nemen. Hij meende dat te kunnen voorkomen door de levenswandel van de persoon in kwestie die ik onder mijn hoede had, bij te sturen en op cruciale momenten in te grijpen in de loop der gebeurtenissen. Een onvergeeflijke inmenging in de lotgevallen van de desbetreffende persoon, en een ongelofelijk staaltje van zelfoverschatting. Het had niet alleen geen enkele zin, maar het heeft hem ook nog eens zijn eigen leven gekost.’
Tanja en Joris weten niet wat ze moeten zeggen. Er daalt een schaduw over de glimlach die de afgelopen week niet van hun gezicht was te branden. Het lijkt er zelfs op dat er van de euforie en hun zonnige humeur die in de loop van de tijd een kleurtje op hun gezicht hadden getoverd, niets meer over was: ze trekken wit weg. Ze kijken elkaar veelbetekenend aan en zien aan elkaars blikken dat ze zich afvragen of de man misschien niet goed snik is. Maar ze kunnen ook niet uitsluiten dat er meer aan de hand is.
Het verhaal:
Joris en Tanja hebben een gerenoveerd huis gekocht. Nadat ze de woning hebben betrokken, meldt zich tot hun grote schrik een oudere heer die beweert een wettelijk recht te hebben op het gebruik van hun zolder. De man noemt zichzelf ‘boekhouder’. Hij zegt verantwoordelijk te zijn voor een evenwichtige verdeling van de positieve en negatieve lotgevallen van de lotgenoten die aan zijn zorg zijn toegewezen.
Daartoe noteert hij in zijn boeken wat hen te wachten staat. Joris is nieuwsgierig en ontdekt dat er ook een boek is gewijd aan hun eigen toekomst. Dat ziet er niet al te best voor hen uit... Heimelijk probeert hij de gebeurtenissen die de man voorspelt, te beïnvloeden, en merkt dat hij ze tot op zekere hoogte naar zijn hand kan zetten. Maar hij kan uiteindelijk niet voorkomen dat het lot dat zowel José als hemzelf te wachten staat, dramatisch zal uitpakken. Van elkaar gescheiden worstelen ze beiden met (in de woorden van Led Zeppelin) hun eigen Stairway to Heaven.
Mijn leesbeleving:
Het lied Stairway to heaven verweeft zich volledig met het verhaal. Als ik de tekst tot me door laat dringen kom ik uit op materialisme en spiritualiteit. Het beschrijft hoe het najagen van materiële rijkdom leidt tot het besef dat je niet alles kunt meenemen na de dood en dat echte voldoening van binnenuit komt.
Verder haal ik er het volgende uit:
Materialisme versus spiritualiteit:
De 'lady' die een 'trap naar de hemel' bouwt en alles koopt, kan worden gezien als een metafoor voor het streven naar materialistische rijkdom. Het lied symboliseert dat dit niet slim is, omdat je rijkdom niet mee kunt nemen na de dood en het niet leidt tot ware spirituele vervulling.
Zoeken naar de waarheid:
Het lied kan ook gaan over het zoeken naar de waarheid en de gevaren van valse beloften. De 'lady' is misschien niet op de juiste weg en twijfelt aan de dingen die ze zoekt, wat de twijfel en onzekerheid van het leven weerspiegelt.
Het belang van innerlijke reflectie:
Het nummer spoort aan tot zelfreflectie en het loslaten van externe zaken. De 'songbird' die zingt dat soms alle gedachten misleidend zijn, benadrukt dat we onze eigen perceptie van de realiteit in twijfel moeten trekken.
Diverse personages zijn vol van zichzelf en houden van luxe en rijkdom in het kwadraat. Ze lijken een betonnen plaat voor het hoofd te hebben en schijnen geen last te hebben van wroeging of mededogen met hun medemens. Als zij een probleem hebben dan heeft iedereen een probleem. Ook het Stockholmsyndroom 2.0 is hier volop aan de orde.
Ik kende wel de mythe van de nornen en dat zij heel venijnig en eigengereid met een schaar kunnen zijn. Als je leven je lief is hoop je dat hun schaar bot is en niet vlijmscherp.
Maar ik had niet gehoord van een persoon die in boeken de negatieve en positieve balans probeert vast te houden van lotgenoten en hun lot. Gedurende het lezen hoop je dat hij gebeurtenissen die zo hartverscheurend gruwelijk zijn weg kan typexen of uit kan gummen. Als dat vervolgens niet gebeurt dan is de spanning compleet. Zijn pennenvruchten zijn wet.
Ik vind de personages gedetailleerd uitgewerkt en ze zijn als een afspiegeling van de huidige samenleving.
Ze zorgen afzonderlijk van elkaar voor een cocktail aan chaos, hartzeer, roddels, haat, wraak, op lust en uiterlijk afgaande liefde, onbeantwoorde liefde, verloren gegane liefde, spelen voor eigen rechter, dollartekens in de ogen, macht en overwicht, alles willen hebben wat je hartje begeerd desnoods met geweld.
Deze cocktail maakt dit verhaal een verhaal met meerdere lagen. Het gaat van hartverscheurend en mensonterend naar opzwepend en passioneel terug naar uitzichtloos en onafwendbaar. Magere Hein staat meerdere keren in de startblokken maar hoeft dan niet door te pakken door de speling van het lot of is het een pennenstreek? Ook barst er een bittere exposure strijd los om een diep trauma te verwerken. Respect hoe dit aangepakt werd door het lijdend “voorwerp”.
De weg naar de plot is er een van onverwachte plotwendingen en vele hobbels. En passant wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in. De plot is onverwacht ontroerend maar wordt ook goed uitgelegd. Wat volgt is een toekomst vol voorspoed en onverwacht geluk.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan de blogtour.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
De poppenspeler van het lot voert een verbeten en intense strijd om goed te balansen. Net als je denkt dat de tragedies niet erger kunnen en het leed niet te overzien is worden de vastgemaakte lijntjes losgemaakt. De poppenspeler is dan werkloos en vertrekt met stille trom.
Maar de poppen zijn vrij en kunnen hun leven in harmonie verder leven. Na hun wonden gelikt en geheeld te hebben.
1
Reageer op deze recensie
