Het genootschap

Recensie van:
Het genootschap
Ze zeggen dat haar broer is omgekomen bij een brand. Maar Ira heeft dat nooit geloofd.
Auteur :
Machteld van Zalingen
(1973) is freelance redacteur en tekstschrijver en woont in een dorp op de Veluwe. Ze volgde de hbo-opleiding Boekhandel & Uitgeverij (huidige MIC) en deed daarna een studie sociaal-culturele wetenschappen aan de VU. Na enige tijd in de uitgeverswereld gewerkt te hebben, ging zij zelf schrijven. Ze schreef onder andere 9 non-fictie boeken en 2 prentenboeken. In 2015 verscheen bij uitgeverij Aerial Media Company haar eerste thriller; Wraakzusters.
Machteld schrijft graag verhalen die zich afspelen op de Veluwe. Verhalen die echt zouden kunnen gebeuren, of verhalen die losjes gebaseerd zijn op waargebeurde verhalen. Het gaat in haar boeken vaak over de invloed die ouders hebben op hun kinderen. Hoe belangrijk is ‘nature’ vs ‘nurture’? Maar ook over wat mensen doen in extreme situaties. Wat doen ze om te overleven, zich staande te houden? Is iedereen in staat tot moord?
Begin 2023 verscheen Machtelds meeslepende thriller Bloedlijn bij De Crime Compagnie.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van De Crime Compagnie in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
De helft van een vrouwen gezicht. Ze kijkt me intens aan, wegkijken kan niet. Ik zie een brandend huis op een eindeloze sneeuwvlakte.
Een zeer indrukwekkende flaptekst.
Quote:
Een geloof zo intens en met heel je hart. Voor een God die je eert alsof je leven ervan af hangt. Ongehoorzaamheid leidt tot meedogenloos fatalisme. Liefde voor familie die nooit dooft. Met gevaar voor eigen leven terug vinden wat jou eens toe behoorde.
Mooie teksten:
I don’t have to sell my soul
He’s already in me
I don’t need to sell my soul
He’s already in me
..
I wanna be adored
I wanna be adored
..
The Stone Roses – I Wanna Be Adored
This I must fight against:
any idea, religion, or government
which limits or destroys the individual
..
John Steinbeck
Het verhaal:
Ze zeggen dat haar broer is omgekomen bij een brand. Maar Ira heeft dat nooit geloofd…
Als klein meisje ontsnapt Ira aan een brand, waarbij haar ouders en broer omkomen. Ze groeit op in een pleeggezin in Friesland.
Jaren later werkt Ira als onderzoeksjournalist. Ze komt erachter dat haar moeder lid is geweest van Het Noors Genootschap, een gesloten gemeenschap die leeft naar de wetten van God. Ira weet zeker dat haar broer niet dood is en met gevaar voor eigen leven besluit ze te infiltreren in de sekte om hem te zoeken. Lukt het Ira om haar broer te vinden voor ze ontmaskerd wordt?
Mijn leesbeleving:
De plot is ijzingwekkend scherp. Meedogenloos en nietsontziend. Met Ira had ik gelijk een band, dit werd versterkt omdat zij zelf haar verhaal vertelde. Dat ging bij mij gelijk onderhuids. De schrijfstijl is beeldend en filmisch.
De setting; het Friese land en daarna op weg naar Noorwegen. Friesland is waar ik geboren en opgegroeid ben (hikke en tein). Als paardenmeisje altijd met het Friese paard verbonden geweest. Ik voelde de zachtheid van de vacht en de manen aan mijn vingertoppen. De tocht naar Noorwegen maakte ik zelf in 1999. Nu met Ira voelde het alsof ik precies dezelfde plekken liep. Tromsø ben ik ook geweest en ik herkende het direct. Noorwegen zo adembenemend mooi. In dit verhaal ook maar ook een beklemmend gevoel van ketenen waarvan de sleutel zoek was. De Noorse kaas die ik weer rook en proefde. De Noorse taal die ik weer moeiteloos kon lezen.
De veranderingen in tijden, plaatsen en personen zijn duidelijk aangegeven. De verhalen raken steeds meer met elkaar verweven. De setting van de sekte deed me denken aan Hannelore het meisje uit de sekte van Frank Krake maar ook sa de boeken van Jeroen Windmeijer en Tjarko Evenboer.
Toen Ira undercover ging in de sekte voelde ik spanning op topniveau. Een harnas wat je niet zomaar af kon leggen. Ira vond ik intelligent, sociaal, medemenselijk maar ook een durfal bij het roekeloze af. Op een missie met oogkleppen op. In een gemeenschap die ongelooflijk hecht was. Maar waar je gelijk een heel naar gevoel bij kreeg. God trouw zijn en eren maar tegelijkertijd zelf voor God spelen als iemand het waagde om devotie los te laten en niet zijn of haar aardse bezittingen wilde delen. Een duister, smerig, hartverscheurend, gewelddadig, mens en dier onterend spel werd er gespeeld. Van tevoren was de uitkomst van een strijd al zeker. De kaarten in het voordeel van de agressor geschud. Dat benam me de adem en maakte me misselijk.
Een gemeenschap, ondoordringbaar afgescheiden van de rest van de wereld. Het voelt als een warme geborgen cocon maar als je er eenmaal binnen bent kom je er niet meer uit. Leiders staan op en zaaien angst en verderf zodat vluchten nooit kan. Vrouwen zijn inferieur en enkel voor het nageslacht en het zorgen voor hun kroost. Alles angstvallig bedekt met de mantel der liefde. Maar wie de vingers brandt aan “zonde” die kan een enkele reis hel verwachten.
Een verhaal vol mysterie, geheimen, intriges, geweld, liefde voor je vlees en bloed, met een doorzettingsvermogen dat zijn weerga niet kent om de waarheid te onthullen. Elke keer als ik dacht door te hebben hoe het zat werd ik op het verkeerde been gezet. De plot is intens en de epiloog huiveringwekkend.
Een diepe buiging voor Machteld van Zalingen voor zo’n bloedstollend goede thriller. Onderhuids kruipend, spanning op topniveau, personages die echt leven. Gevoelens en gedachten die de mijne werden.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Perfect uitgewerkte personages. Een beeldende en filmische schrijfstijl. Adembenemende spanning. Geloofwaardige en duidelijke wisselingen in tijd en plaats. Er mysterie dat langzamerhand ontrafelt wordt totdat de waarheid uit komt. Een plot waarin alles samen komt. Een epiloog die huiveringwekkend goed is.
Je denkt en puzzelt zelf mee.
Ik lees graag meer van Machteld van Zalingen.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan de blogtour.