Dapper en indrukwekkend relaas

Op 13 oktober 2019 verlaat Israel de boerderij waar hij jarenlang vastzat. Hij stapt een café binnen en maakt zich definitief los van de geloofswereld van zijn vader die hem 25 jaar in zijn macht had. De overtuigingen van zijn vader waren zijn hele wereld: het gezin praatte dagelijks met geesten, maar niet met de buitenwereld. Er ontstaan langzaamaan scheurtjes in het geloof van Israel en dankzij toegang tot het internet kan hij zich ontwikkelen. Hij zoekt een weg naar de vrijheid. Maar hoe?

Israel opent het boek met uitleg over hoe de geloofswereld van zijn vader in elkaar zit. Dat was volgens mij een goede keuze. Zo begrijp je als lezer dat het gezin verweven zat in een uitgebreid en streng geloofssysteem, zonder ruimtr voor twijfel. Een van de belangrijkste elementen van het geloof is de geestelijke wereld en de overtuiging van de vader dat hij via een medium met geesten uit die wereld kan praten. Er moet ook dagelijks uren gebeden worden om rein te blijven.

Daarna doet Israel het dagelijkse leven binnen het gezin uit de doeken. Daarover kan ik niet veel zeggen, maar laat het duidelijk zijn dat de situatie waarin Israel en zijn broers en zussen opgroeien zeer ongezond is. Dat geldt op fysiek vlak, maar zeker ook op mentaal vlak. Aan dit laatste besteedt Israel zelf de meeste aandacht. Veel gebeurtenissen beschrijft hij afstandelijk en zonder in detail te gaan, wat volgens mij een heel bewuste keuze geweest is.

“Aan het eind van de zomer heb ik zozeer gefaald dat ik het recht op mijn lichaam verlies.”

Ik las een paar keer de kritiek dat het boek na verloop van tijd langdradig wordt en veel herhaling bevat. Dezelfde onderwerpen komen inderdaad herhaaldelijk aan bod, maar dit toont net aan hoe uitzichtloos de situatie van het gezin was en hoelang die opgesloten jaren geduurd hebben. Ik vind het ongelooflijk sterk hoe Israel ondanks alle mentale druk stilaan toch de durf vond om te twijfelen aan het geloof en durfde zoeken naar een uitweg.