Een klein dier en een groot gevoel

In Een thuis voor Muis slaan auteur Kolet Janssen en illustrator Stien Van Kerckhoven de handen ineen om een bijzonder warm en gelaagd prentenboek te creëren voor kinderen vanaf vijf jaar. Wat begint als een eenvoudig dierenverhaal, ontvouwt zich als een emotioneel rijke zoektocht naar geborgenheid, identiteit en innerlijke rust.

Meteen aan het begin van het verhaal voel je de spanning. Er is iets bijzonders gebeurd. Het is avond, overal in de ‘huizen’ branden de lampen. “Iedereen zit veilig binnen. Iedereen behalve Muis.” Die loopt aan de hand van Mevrouw Merel juist weg van het huis waar hij woont. “Muis weet niet eens of hij weg wil. Maar hij wil ook niet blijven.” Muis woont aanvankelijk op een plek die ooit veilig en vertrouwd was. Maar die veiligheid is verdwenen. In een paar rake zinnen schetst Janssen een onuitgesproken maar voelbare problematiek: “Hij wil niet zo vaak bang zijn.” En: “Hij mist zelfs de boze stem van mama en de harde handen van papa.” Het boek benoemt geen feiten, maar suggereert – en daarin schuilt juist zijn kracht. Muis wordt uit huis geplaatst, maar zijn gevoelens zijn complex. Hij is verdrietig, loyaal, verward. En vooral: op zoek.

Op pad met open ogen en een groeiend hart
Samen met Mevrouw Merel begint Muis aan een innerlijke en ‘uiterlijke’ reis. Onderweg ontmoet hij andere dieren die hem elk een nieuw onderkomen aanbieden: hoog in de bomen, in een knusse grot of in een fris waternest. Maar geen van deze plekken voelt écht als thuis. Steeds opnieuw merkt Muis dat hij zich aanpast, maar zichzelf kwijtraakt. Hij is niet gemaakt om te prikken zoals Egel, of te baden zoals Kikker. Elk dier heeft zijn eigen idee van wat een thuis is – en Muis ontdekt geleidelijk wat hij wél en niet nodig heeft.

Janssen strooit met veelbetekenende zinnetjes als “Dit kan ik niet, en dit ga ik ook niet leren” of “Dat leer je nog wel.” Het zelfvertrouwen, het inzicht bij Muis groeien. Hij verwerkt zijn ervaringen en emoties in zijn diepste binnenste en toont veerkracht. Het zal wel goedkomen, denkt hij.

Kolet Janssen slaagt erin om met sobere, eenvoudige zinnen grote thema’s toegankelijk te maken. Haar stijl is nooit moraliserend; ze biedt ruimte aan twijfel, groei en nuance. De reis van Muis is even belangrijk als zijn bestemming – misschien zelfs belangrijker.

Beelden die fluisteren wat woorden niet zeggen
De illustraties van Stien Van Kerckhoven vormen een prachtige aanvulling op de tekst. Met zachte kleuren, subtiele expressies en een verfijnd gevoel voor sfeer brengt ze Muis’ wereld tot leven. Emoties worden voelbaar gemaakt. Muis’ knuffelpoes, die telkens terugkeert, geeft kinderen houvast tijdens het verhaal en roept vertedering op, maar brengt ook humor in het verhaal. Elke prent bevat kleine, betekenisvolle details die uitnodigen tot herhaald kijken en ontdekken.

Van Kerckhoven weet bovendien hoe ze complexe gevoelens moet visualiseren. Muis is niet zomaar een dier – hij is een kind in muizenvacht, met alle kwetsbaarheid én veerkracht die daarbij hoort.

Een boek om samen te voelen en te begrijpen
Een thuis voor Muis is bij uitstek geschikt voor voorleesmomenten na een ingrijpende gebeurtenis – zoals een verhuizing, scheiding of uithuisplaatsing – maar ook als aanleiding voor filosofische gesprekken over wat ‘thuis’ eigenlijk is. Het verhaal nodigt uit tot reflectie, zonder zwaar op de hand te zijn. Het leert kinderen – en volwassenen – dat je mag zoeken, dat gevoelens mogen bestaan, en dat thuiskomen soms tijd kost.

Groots in gevoel

Dit prentenboek is een zeldzaam mooi samenspel van tekst en beeld. Kolet Janssen en Stien Van Kerckhoven tonen hoe je met minimale middelen een maximale emotionele impact kunt bereiken. Voor ouders, leerkrachten en zorgverleners is het boek een uitstekende aanleiding om met kinderen te praten over verandering, afscheid, en het belang van jezelf mogen zijn.
Het subtiele einde – waarin Muis niet zomaar een plek, maar een gevoel van thuiskomen vindt – maakt dat dit een boek is dat je niet alleen moet (voor)lezen, maar ook moet voelen.


—

Voor het eerst gepubliceerd op Boekenkrant.com