Eigenlijk klinkt dit dus als nachtmerrie materiaal. Maar wat een aangename verrassing is dit gebleken!

Een paar maanden geleden had @samanthasboekenhoekje een winactie; ik deed mee en won dit boek. Ik wilde het heel graag lezen, ik ben over het algemeen dol op Zuid-Amerikaanse verhalen. Maar door het genre van dit boek... horror... pakte ik het uiteindelijk toch niet meteen op.

Over het algemeen ben ik namelijk erg bang aangelegd. Horrorfilms bijvoorbeeld kan ik echt niet kijken; ik heb maanden nachtmerries. En ik maak al een sprongetje wanneer ik plots merk dat er iemand achter me is komen staan in de keuken op het werk.

In twaalf bezwerende nieuwe verhalen schrijft Enriquez over gewone mensen, vooral vrouwen, wier levens compleet overhoop worden gehaald. Een buurt die wordt belaagd door geesten, een familie waarvan de gezichten van de gezinsleden ineens wegsmelten, een vervallen hotel waar een meisje rondspookt dat ooit verdronk in een watertank op het dak, een rivierbedding met vogels die eerder vrouwen waren.

Nou je snapt het. Eigenlijk klinkt dit dus als nachtmerrie materiaal. Maar wat een aangename verrassing is dit gebleken! Ik heb zo genoten van deze verhalenbundel. De verhalen waren absoluut eery en unheimisch, maar vooral echt heel erg vermakelijk. Het was mijn eerste kennismaking met Enriquez en ik ben benieuwd wat haar werk nog meer te bieden heeft!