Rauw en verdrietig

Een klein leven van Hanya Yanagihara volgt vier studievrienden die samen volwassen worden in New York. Willem, JB, Malcolm en Jude beginnen hun leven vol ambitie, vriendschap en dromen. De roman springt door de jaren heen en laat zien hoe hun carrières, liefdes en onderlinge verhoudingen veranderen. Centraal staat Jude St. Francis, een briljante maar gesloten man met een verleden waar nauwelijks over gesproken wordt; zijn geschiedenis werpt langzaam een steeds donkerdere schaduw over het verhaal. Hanya Yanagihara toont hoe loyaliteit en vriendschap kunnen dragen, maar ook hoe machteloos liefde soms is tegenover diepgeworteld trauma.

Mijn leeservaring was in het begin eerlijk gezegd wat onwennig. Ik had het gevoel midden in een verhaal te vallen en werd overspoeld door details, namen en relaties die ik nog niet goed kon plaatsen. Wie hoorde bij wie en waarom voelde alles zo beladen. Die overvloed maakte me eerst wat afstandelijk, maar gaandeweg begon ik juist te zien hoe zorgvuldig Hanya Yanagihara haar wereld opbouwt. Elk detail bleek een investering in de band die je als lezer met de personages aangaat. Je leert de jongens zo goed kennen dat hun successen als kleine overwinningen voelen en hun mislukkingen hard aankomen.

Wel is dit een boek waarvoor je gewaarschuwd mag zijn. Wie gevoelig is voor triggers doet er goed aan vooraf een lijst te bekijken, want bijna elke vorm van pijn en verdriet lijkt aanwezig. Toch voelde het voor mij niet overbodig. De ellende is zwaar, soms bijna ondraaglijk, maar ze heeft een functie. Hanya Yanagihara laat je eerst verliefd worden op de personages, daarna wordt die liefde getest en uiteindelijk gebroken; precies daardoor bleef ik lezen.

Ik las het eerste deel langzaam, hapjesgewijs, maar rond de helft was ik volledig gegrepen. Ik wilde weten hoe het hen zou vergaan en werkte me zo snel als mogelijk naar de laatste pagina toe. Nu het boek uit is, weet ik zeker dat ik Een klein leven ooit zal herlezen. Het is rauw en verdrietig, maar ook intens menselijk en ik zou het graag verfilmd of (weer) op toneel zien verschijnen.