Voor liefhebbers van rijke personages, een goed opgebouwd verhaal en beeldend geschreven proza is dit boek zeker een aanrader.

In Het inferno van Slauerhoff volgen we schrijver en scheepsarts Jan Slauerhoff, die na het verlies van zijn zoon zijn vrouw Darja en zijn leven in Nederland achterlaat. Hij probeert een nieuw begin te maken in Tanger, maar ontdekt al snel dat verdriet niet te ontvluchten is. Wanneer enkele van zijn patiënten betrokken raken bij een mysterieuze moordzaak, wordt hij gedwongen de confrontatie met zijn eigen pijn aan te gaan.

Wat mij meteen opviel is de manier waarop Luuk Imhann Tanger beschrijft. Ik las eerder een roman die zich in Marokko afspeelde, maar in Het inferno van Slauerhoff voelde ik me er écht aanwezig. De smalle stegen, de drukke straten en de sfeer van de stad worden zo tastbaar dat je ze bijna zelf beleeft.

Het verhaal zelf is een indringende reflectie op rouw en vluchtgedrag, gecombineerd met een intrigerend plot. Slauerhoff is een complexe, gekwelde hoofdpersoon, maar ook de bijfiguren zijn opvallend divers en boeiend. Elk personage draagt iets bij dat je nieuwsgierig maakt en je verder het verhaal intrekt.

Ook de schrijfstijl maakt indruk. Zijn proza leest vloeiend en bevat regelmatig passages die je even wilt herlezen, simpelweg omdat ze mooi geformuleerd zijn.
Het inferno van Slauerhoff is een meeslepende roman die je meeneemt naar Tanger én naar de binnenwereld van een man die worstelt met verlies. Voor liefhebbers van rijke personages, een goed opgebouwd verhaal en beeldend geschreven proza is dit boek zeker een aanrader.