Lezersrecensie
Luguber
In zon van de nacht kruipen we in het hoofd van Madeline. Madeline is een krachtige, beeldschone vrouw waar je aan het begin van het verhaal zeker medelijden mee krijgt. Het lijkt mij verschrikkelijk om mij niets meer te herinneren van het verleden en de personen die hier een rol in gespeeld hebben. De gruwelijke gedachtes van Madeline lijken levens echt en doen je soms echt rillen tijdens het lezen. Ze laten namelijk niets aan de verbeelding over. Zon van de nacht is daardoor ook geen standaard thriller.
Door de nachtmerries van Madeline komen we gaandeweg steeds meer te weten over het verleden van Madeline waarbij de ene ontdekking nog verschrikkelijker is dan de andere ontdekking. Het was misschien niet allemaal even geloofwaardig, maar daar heb ik mij geen seconde aan gestoord.
Madeline probeert haar nieuwe leven in Idaho in te richten en wordt daarbij verliefd op twee personen. De prachtige, rijke Paige waarmee ze een ingewikkelde liefdes- en bdsm relatie aangaat en de sheriff van Sandpoint Falls, Samuel Biggs. Beide relaties zijn bijzonder en uniek om over te lezen. Je leert op deze manier de menselijke kant van Madeline kennen.
Het plot was uiterst bijzonder en voor mij een verassing. Dit maakt mij extra nieuwsgierig naar het volgende deel omdat ik benieuwd ben hoe het verder gaat aflopen.
De schrijfstijl van Jerrad Hoff is uniek. Jerrad Hoff schrijft zo beeldend dat je niets anders kunt dan de scenes als een film voor je zien. Dit maakt het boek uniek, maar je moet wel tegen gruwelijkheden en uitzonderlijk geweld kunnen. Het boek leest erg vlot en prettig, hoewel het soms wel wat verwarrend was wat een droom was en wat zich echt afspeelde.
Jerrad Hoff heeft met deze thriller een uniek verhaal neergezet die mij van het begin tot het eind in zijn greep hield. Het geheugenverlies, de unieke relatie met Paige, de dromen, de morbide gedachtes en de beeldige manier van schrijven maakten dat ik onwijs van het boek genoten heb. Een boek dat naar mijn idee veel meer aandacht verdiend dan dat het naar mijn idee nu krijgt.
Door de nachtmerries van Madeline komen we gaandeweg steeds meer te weten over het verleden van Madeline waarbij de ene ontdekking nog verschrikkelijker is dan de andere ontdekking. Het was misschien niet allemaal even geloofwaardig, maar daar heb ik mij geen seconde aan gestoord.
Madeline probeert haar nieuwe leven in Idaho in te richten en wordt daarbij verliefd op twee personen. De prachtige, rijke Paige waarmee ze een ingewikkelde liefdes- en bdsm relatie aangaat en de sheriff van Sandpoint Falls, Samuel Biggs. Beide relaties zijn bijzonder en uniek om over te lezen. Je leert op deze manier de menselijke kant van Madeline kennen.
Het plot was uiterst bijzonder en voor mij een verassing. Dit maakt mij extra nieuwsgierig naar het volgende deel omdat ik benieuwd ben hoe het verder gaat aflopen.
De schrijfstijl van Jerrad Hoff is uniek. Jerrad Hoff schrijft zo beeldend dat je niets anders kunt dan de scenes als een film voor je zien. Dit maakt het boek uniek, maar je moet wel tegen gruwelijkheden en uitzonderlijk geweld kunnen. Het boek leest erg vlot en prettig, hoewel het soms wel wat verwarrend was wat een droom was en wat zich echt afspeelde.
Jerrad Hoff heeft met deze thriller een uniek verhaal neergezet die mij van het begin tot het eind in zijn greep hield. Het geheugenverlies, de unieke relatie met Paige, de dromen, de morbide gedachtes en de beeldige manier van schrijven maakten dat ik onwijs van het boek genoten heb. Een boek dat naar mijn idee veel meer aandacht verdiend dan dat het naar mijn idee nu krijgt.
1
Reageer op deze recensie